Tego ci nie powiedziałam recenzja

Kolejna inspirująca i poruszająca wrażliwą strunę emocji czytelnika powieść, która trąci przelaną niesłusznie krwią z rąk nazistów. Zauważam już pewien schemat w tego typu historiach, którego można doszukiwać się chociażby w książkach Witkiewicz, Grabowskiej czy Knedler. Wspólnym mianownikiem jest przeplatająca się teraźniejszość z przeszłością. Potomkowie odkrywają tajemnice przodków, o których nie mieli zielonego pojęcia, jak i poznają całkiem inny rys swojego drzewa genealogicznego. O tyle o ile możemy mówić o polskich autorkach, że poruszają się po bezpiecznej i dobrze sobie znanej polskiej historii, o tyle czy obcokrajowiec podoła przedstawieniu tego trudnego kawałka historii, jakim było życie podczas drugiej wojny światowej na terenach polskich? Przekonajmy się.

Alice wychowywana przede wszystkim przez babkę otaczającą ją macierzyńską opieką rewanżując uczucia, których brak stawiającej na karierę matki kobiety, mierzy się z własnymi kolejami losu. Cierpiący na zaburzenia ze spektrum autyzmu syn może uczynić zwykle wyjście na zakupy przeprawą nie do przejścia. Na zmęczoną chorobą syna i codziennymi wyzwaniami Alice spada kolejny cios, gdy stan zdrowia Buni ulega nagłemu pogorszeniu. Babcia jednak ma pewną misję i nie spocznie, póki nie wyjaśni trapiących ją wątpliwości i niedokończonych spraw. Przed bohaterką, jak i jej bliskimi podróż w głąb swej przeszłości i pochodzenia, ale przede wszystkim to podróż do wnętrza siebie, rewizja potrzeb i pragnień oraz przeszłościowa wędrówka, by przyszłość mogła nabrać przyjemniejszych kolorów.

Historia "Tego ci nie powiedziałam" jest rozsypana niczym skomplikowane puzzle, a czytelnik nieustannie próbuje wyprzedzać zamysł autorki i układać obraz po swojemu. I kolejny raz ta sama bolączka: początek książki nie brzmi zbyt zachęcająco i dość dużo stron musi upłynąć nim czytelnik da się porwać fabule - choć może to wrażenie jest spowodowane przesytem tego typu literatury w moich rękach ostatnimi czasy. Natomiast gdy już przełkniemy dość mozolny początek pochłoniemy resztę książki bez opamiętania. Ta ciepła, rodzinna opowieść to podróż do przeszłości, w której teraźniejszość szuka odpowiedzi na dręczące ją pytania.
Aż się prosi by wspomnieć o analogii do losów bohaterów "Jeszcze się kiedyś spotkamy" M. Witkiewicz, więc jeśli książka pani Magdaleny przypadła czytelnikowi do gustu, polubi się również i z tą pozycją.