Sekret panny Elizy recenzja

"Sekret Panny Elizy" okazał się książką, która sprawiła, że nie byłam w stanie myśleć o niczym innym, dopóki jej nie skończyłam. Ta powieść miała w sobie coś na tyle elektryzującego i hipnotyzującego, że nie sposób było się od niej oderwać. Nigdy nie myślałam, że ktoś tak umiejętnie połączy dania z fabułą, która nie śniła mi się nawet w najśmielszych oczekiwaniach. Ten klimat, ta szczypta miłości w każdym słowie... Pokochałam Annabel Abbs od pierwszej strony i nie żałuję!

Książka Annabel Abbs to przede wszystkim poruszająca opowieść nie tylko o smakach różnego rodzaju kuchni, ale przede wszystkim o sile kobiety, marzeniach, ale również traumach. Autentyczna postać Elizy Acton, która stała się inspiracją dla autorki, dodaje nie tylko animuszu całokształtowi fabularnemu, ale dodatkowo wywołuje dreszcze w trakcie lektury. Ta książka jest tak prawdziwa, tak krucha i silna jednocześnie, że nie jestem w stanie opisać jej innymi słowami niż tylko zachwytem.

Wyobraźcie sobie Anglię w roku 1935. Ludzie nie myślą o jedzeniu w taki sposób, jakim my dzisiaj je postrzegamy. Nie każdego było stać na to, aby pójść do restauracji i próbować ekstrawaganckich dań, o których nawet nasze podniebienie nie śniło. Eliza Acton wychodzi naprzeciw niższym warstwom społecznym i serwuje im pierwszą prawdziwą książkę kulinarną.

Bardzo podobał mi się kontrast pomiędzy dwoma głównymi bohaterkami, który przedstawiła Annabel Abbs. Anna żyła w zupełnie innym świecie niż Eliza, w tym bardziej prawdziwym i okrutnym. Każda z pań ma swoje tajemnice i mimo głębokiej przyjaźni, historia każdej toczy się własnymi torami.

Wspaniała i błyskotliwa lektura, o której nie będziesz w stanie zapomnieć jeszcze długo po odłożeniu książki. Jeśli lubisz wiktoriańskie klimaty, kuchnię, a przede wszystkim historie, które chwytają za serce i zachwycają swoją prostotą to "Sekret Panny Elizy" jest zdecydowanie odpowiednim wyborem dla Ciebie. Polecam z całego serca i z pewnością jeszcze nie raz do niej wrócę. To była książka idealna, której po prostu potrzebowałam.