Paryż recenzja

Jeżeli ktoś szuka powieści o Paryżu to prawdopdobnie nie ma bardziej odpowiedniego wyboru. Głównym bohaterem książki "Paryż" jest właśnie miasto. To jego losy ważą się na każdej stronie. Pozostali bohaterowie, ich przygody, troski, dylematy współtworzą opowieść o Mieście Świateł. "Paryż" skłania do refleksji nad burzliwą historią Francji oraz jej mieszkańców. Wielokrotnie poruszany, a właściwie obecny w każdym rozdziale, jest temat tolerancji i wielowiekowych podziałów społecznych.

Wśród największych zalet "Paryża", chciałabym wyróżnić szczególnie dobre opracowanie fragmentów związanych z Gustavem Eifflem. Myślę, że powinien je przeczytać każdy, kogo interesują okoliczności powstania jego słynnej budowli nie tylko ze względu na liczby. W powieści znajdziemy m.in. fakty dotyczące ryzykownych prac na wysokościach. Podobał mi się również sposób przedstawienia wzgórza Montemartre i komplikacji związanych z projektowaniem spektaktularnej Bazyliki Sacre Coeur. Jak już wspomniałam, pan Rutherfurd w bardzo przystępny sposób ukazał historię Francji na przestrzeni wieków. Jeżeli ktoś nie interesował się wcześniej francuskimi królami Ludwikami i ich rządami, a czuje, że brakuje mu tej wiedzy, to opisywana książka zawiera zbiór faktów i anegdot z różnych epok. Uważam, że warto wytrwać w lekturze do końca.

Powieść podzielona jest na rozdziały obejmujące konkretne lata. Ich kolejność nie jest chronologiczna i momentami zdaje się być nawet całkowicie przypadkowa. Ogólny efekt tego zabiegu zaliczyłabym raczej do pozytywnych, choć bawi mnie, że część wątków zaczyna się i kończy w tym samym rozdziale. Niestety, nie przypadł mi do gustu sposób, w jaki autor wrzuca, a nie wplata, wiele informacji związanych z faktami historycznymi. Myślę, że gdyby pisarz poświęcił trochę więcej czasu na zebranie większej ilości materiałów o jednym z najbardziej fascynujących miast świata, a nie zapychał treść perypetiami fikcyjnych bohaterów, to stworzyłby arcydzieło. Tymczasem ta książka jest tylko dobra.