8000 zimą. Wspinanie się na najwyższe szczyty w najzimniejszej porze roku recenzja

Serdecznie dziękuje Wydawnictwu Agora za udostępnienie egzemplarza książki „8000 zimą”. Możliwość napisania recenzji odbieram jako osobisty zaszczyt.
Kocham góry. Nie ma znaczenia pora roku, góry piękne są zawsze i jeśli zdarzy mi się już urlop to spędzam go wędrując po szlakach. Nie jestem alpinistką, o nie. Na to zdecydowanie brak mi odwagi dlatego tym większym szacunkiem darzę ludzi, którzy zdobywają najwyższe szczyty będąc w pełni świadomym, że góry pozwalając zdobyć swoje szczyty, mogą też odebrać życie.
„8000 zimą” to przygoda. To reportaż o ekstremalnych przeżyciach w skrajnie ciężkich warunkach oraz o walce pasjonatów z bezwzględną górską potęgą.
Zacznę od tego, jak przyjemny styl ma ta książka. Nie jest sztywny, encyklopedyczny. Gdy przeczytałam pierwsze zdanie pomyślałam, że to przecież prawie jak powieść. Uważam, że to bardzo istotne, by poprowadzić opisy tak, by czytelnik nie odczuł znużenia szczególnie gdy temat jest tak wyczerpujący.
Bernardette McDonald w każdym rozdziale opisuje zimowe zmagania grup wspinaczkowych na najwyższe ośmiotysięczniki ale też zwraca uwagę na poszczególne osoby, co nadaje książce charakteru biograficznego. Każda postać przedstawiona jest w sposób umiarkowanie szczegółowy co pozwala czytelnikowi zaprzyjaźnić się z każdą postacią. Bardzo dużo uwagi poświęcono Polakom, którzy w dziejach wysokogórskiego alpinizmu zapisali się wielokrotnie z najwyższymi notami. Wzruszył mnie rozdział poświęcony Tomkowi Mackiewiczowi, którego Nanga Parbat zabrała dla siebie na zawsze. Nie ma chyba osoby która nie śledziłaby relacji z akcji ratunkowej, kiedy to Adam Bielecki i Denis Urubko ryzykując życie, walczyli o życie Eli Revol i Tomka.
„Zimowe wspinanie jest sztuką cierpienia”, nie da się inaczej tego opisać. Czytając o heroicznej walce w najtrudniejszej porze roku, doszłam do wniosku że alpinizm uczy przede wszystkim pokory wobec bezwzględności natury ale uczy też, że determinacja połączona z pasją może doprowadzić człowieka na szczyt. I nie mówię tu tylko o szczycie góry, przede wszystkim chodzi o osiągnięcie szczytu swoich ambicji.