Hebe recenzja

Ostatnia bogini z cyklu, czyli Hebe, powiedziałabym że najłagodniejsza i najmniej ciekawa bogini, jednak w tej historii sporo mnie zaskoczyło, choć nic nie zapowiadało, że autorka aż tak namiesza.

Książkę rozpoczynamy od podsumowania czy przypomnienia sobie wydarzeń z poprzednich części, jednak widzimy je z punktu widzenia tej niewinnej bogini. Kobieta przyparta do muru ucieka z Olimpu. Nie godzi się z planami matki odnośnie ślubu z Heraklesem i postanawia zwrócić się o pomoc do swoich sióstr. Hebe zaczyna swoją przygodę na Ziemi, z nową tożsamością i nowymi planami na przyszłość.

Na jej smutnej dotąd drodze życia, pojawia się miłość. Niewinna bogini po latach samotności w końcu zaznaje seksualności, poznaje smak szczęścia, które w brutalny sposób zostaje jej odebrane. Jej na nowo ułożony świat się sypie, a Hebe w końcu zaczyna walczyć o siebie i nie przebiera w środkach. Bogini jest gotowa na wszystko aby odzyskać to co zastało jej odebrane.

Książka zaczynała się nudnawo, podsumowanie poprzednich części, później romans rozwijający się w ekspresowym tempie i czysta sielanka, która aż nie pasowała do tego cyklu. Jednak gdy zaczęło się dziać, to takiego obrotu spraw nawet ja się nie spodziewałam. Od połowy historia tak mnie wciągnęła, ze nie mogłam przestać czytać. Hebe przechodzi prawdziwą przemianę i staje się niemal tak samo zakręcona jak jej siostry. Kwintesencją tej książki jest ostateczna bitwa pomiędzy naszymi Boginiami a Olimpijczykami.

Książka, pomimo nie ciekawego dla mnie początku, zdecydowanie się obroniła późniejszymi wydarzeniami, w pewnym momencie nawet łza się w oku zakręciła. Historia podobnie jak poprzednie części mocno nawiązuje do mitologi, lecz to co dzieje się tutaj przechodzi wszytko. Końcówka bardzo emocjonująca i wspaniale wieńczy całą serię o Boginiach.

Ja przeczytałam tą książkę za jednym zamachem, bo nie mogłam się doczekać tego co będzie dalej, a fakt że to ostatni tom z całej serii byłam bardzo ciekawa zakończenia. Koniecznie musicie przeczytać.