Taki piękny most recenzja

Blicy nie wiedząc co spotkało Amy, nie ustają w dalszych jej poszukiwaniach. Nikt spośród nich nie zdaje też sobie sprawy z tajemnicy, jaką dźwiga na swoich barkach Olga...

Agnieszka Bednarska poraz kolejny udowodniła, że nie bez powodu zaliczam ją do grona moich ulubionych autorek. Jej język, mimo że jest prosty, to jednocześnie należy do obrazowych oraz potrafi sprawić, że nawet najbardziej nieprawdopodobne sytuacje stają się realne. Mało kto, tak jak ona, umiejętnie łączy ze sobą prawdę z mistycyzmem. Podane niczym na tacy wątki nadprzyrodzone sprawnie splatają się z tym, co mogłoby się wydarzyć w dzisiejszym świecie jak łodygi kwiatów polnych w misternie utkanym z nich wianku. Pisarka bez żadnego problemu obnaża brutalny obraz naszej rzeczywistości, wyciaga na światło dzienne wszelkie mroczne niuanse ludzkiej natury i robi to z właściwym dla niej kunsztem.

Fabuła, tak jak w poprzednich częściach, pochłania czytelnika od pierwszych stron niczym spienione wody cieśniny opływającej San Francisco topielców. Absorbuje w pełni jego uwagę, nie pozwalając się od niej oderwać nawet na chwilę. Do minusów mogę jedynie zaliczyć to, iż skończyła się zbyt szybko 😉 Emocjonalność to również jedna z mocnych stron twórczości Agnieszki, a jej książki na długo pozostają w pamięci.

Autorka w swoich powieściach oprócz rewelacyjnej fikcyjnej treści przemyca także wiele istotnych problemów społecznych, psychologicznych czy medycznych i zawsze udaje jej się to perfekcyjnie. W tej pozycji zmusza odbiorców do większego pochylenia się nad tematem depresji, która nieleczona może doprowadzić do tragicznych skutków. Do tych konsekwencji należy między innymi samobójstwo - jego tłem w tym przypadku był piękny, choć czasem groźny bądź niebezpieczny most Golden Gate. Ta lektura to swoisty apel, by nie zamykać oczu na problemy innych, ale też żeby nie wahać się w takich ciężkich chwilach poprosić o pomoc. Pamiętajmy o tym, iż to poważna choroba, wymagająca wręcz zwrócenia na nią większej uwagi.

Osobiście z żalem żegnam się z Amandą i pozostałymi bohaterami tej znakomitej trylogii. Niemniej czekam z niecierpliwością na następne książki pisarki, które na pewno będą równie rewelacyjne jak wcześniejsze, a może nawet i lepsze...