Król bez skrupułów recenzja

Moje pierwsze wrażenie po lekturze to ogromne podobieństwo do Greya i Crossa. Obydwie książki czytałam, Cross wypada lepiej od Greya a jak z Mountem?
Lachlan Mount kreowany na bezdusznego potwora, mającego władzę nieograniczoną w mieście Nowy Orlean wyciąga pomocną dłoń do młodej wdowy Keiry Kilgore. Kobieta ma długi liczone w milionach, pozostałość po mężu- łajdaku, który nie dość że zdradzał ją i oszukiwał to jeszcze bezczelnie zadłużył jej rodzinną schede, jaką jest destylarnia wiskhey.
A później po prostu umarł.
Lachlan jest gotów umorzyc dług Bretta w zamian za ciało Keiry. 
Wiadomo, że dziewczyna musi się zgodzić, ponieważ wisi nad nią widmo utraty rodzinnej gorzelni i sama nie wie skąd ma wziąć pieniądze dla Mounta aby spłacić dług Bretta.
To tyle drogą wstępu. Powieść jest krótka ale scen erotycznych jest dużo. Jest dużo fetyszu, wulgaryzmów (żeby nie wyszło, że jestem hrabina, mnie wulgaryzmy w książkach nie przeszkadzają), nagości i zbliżen intymnych. Ja jednak nie mogę oprzeć się wrażeniu, że trąci tu banałem i powtarzalnoscia. To już było, może nie kropka w kropkę ale było. 
Jak wyżej wspomniałam Lachlan ma bardzo dużo podobnych cech co jego starsi bracia Gideon i Christian. Jest wyniosły, pewny siebie, bogaty do ulania, potrzebuje sprawować kontrolę, nie znosi sprzeciwu. Znajome?
Zaś Keira mnie kompletnie rozczarowała. I nic więcej nie mogę napisać na jej temat ponieważ niechybnie wpadnę w spoiler.
Przeczytam kolejną część, ostatnie strony powieści mnie do tego zachęciły i nastąpił nieoczekiwany zwrot akcji. Poza tym nurtuje mnie pytanie z jaką traumą zmaga się Mount a wydaję się, że jakąś tajemnica bądź wydarzenia z przeszłości kierują nim i sprawiły, że jest taki jaki jest.