Szpony diabła recenzja

Szpony diabła to prequel powieści Remedium III Marka Boszko-Rudnickiego. Długo "polowałem" na nią, żeby ją kupić do zbiorów swojej biblioteki. Dlaczego uparłem się na jej kupno? Już wyjaśniam:

Na tylnej stronie okładki takie zdanie pobudziło moje zmysły. - To będzie to! - mając na myśli wyjazd w Góry Stołowe do Szczytnej. Potem doczytałem, że autor to wielki pasjonat gór. Z książką powędrowałem na szlaki, a od lektury nie mogłem się oderwać. Jest jedno "ale"!!!

Niejasności geograficzne

1. Str. 17. Mowa o Lisim Grzebiecie w Górach Stołowych, a już na str. 19. mowa o burzy w Karkonoszach, choć Szwed, jeden z wielu postaci powieści jest w okolicach szczytu Narożnik w Górach Stołowych. To kilkadziesiąt kilometrów różnicy.

2. Zacytuję ze str. 28. Do śmiertelnego wypadku doszło w weekend w Górach Sowich w paśmie Lisiego Grzbietu [...] o śmiertelnym wypadku w rejonie Łężyckich Skałek ratowników poinformowali... No gdzież Góry Sowie, a Łężyckie Skały?

3. Str. 40-41. Bohater powieści Robert spogląda przez okno na masyw Kowarskiego Grzbietu (czyli bliskość Karkonoszy), by ten sam Robert na str. 52 zapatrzony jest w okno, ale tym razem teleportuje się w Beskid Żywiecki i patrzy na... Babią Górę.

4. Na str. 84, Rainer przegląda dużą mapę z małym napisem Eulengebirge, czyli Góry Sowie, który to napis przecina większy Heuscheuergebirge czy Góry Stołowe. Hm, to dwa oddzielnie pasma górskie oddalone od siebie o kilkadziesiąt kilometrów! Oczywiście mogą być na jednej mapie, ale mam wątpliwość, że autor myli oba pasma.

5. Powielany błąd przez wielu, nie pamiętam na której stronie. Bohaterzy powieści byli w Karłowie i Radkowie w Kotlinie Kłodzkiej. No niestety, panie Marku, obie te miejscowości nie znajdują się w Kotlinie Kłodzkiej, tylko na Ziemi Kłodzkiej. Odsyłam autora do źródeł, np. do Geografii regionalnej Polski Jerzego Kondrackiego, strona 216. Tam wyraźnie zaznaczona jest Kotlina Kłodzka i jej zasięg.

Uff. To teraz kilka słów o powieści. Po II wojnie światowej teren Dolnego Śląska, w tym Gór Stołowych, trafił, wolą Stalina, do Polski. Niemcy, uciekający w popłochu pozostawiali wiele cennych rzeczy na tych terenach. Jednym z takich miejsc są okolice Narożnika, szczytu w Górach Stołowych, gdzie od 1945 roku grupa pewnych ludzi, stara się, by na światło dzienne nie wyszły informacje o pewnej tajemnicy ukrytej gdzieś w szczelinach gór zrodzonych z morza. Jak to bywa nie tylko w powieści, znajdują się pasjonaci szukania skarbów, którzy chętnie trafiliby na coś cennego. Przez przypadek do miejsca, ukrytego w przy Narożniku, trafia grupka Szwedów, którzy giną w mocno niewyjaśnionych okolicznościach. W tym czasie Peter, główny bohater powieści, dziennikarz, podczas jarmarku w Szczecinie otrzymuje od pewnego Roma niespodziewany prezent. Tej samej nocy pożar trafi jarmarczne stoiska, giną ludzie, a sam Peter wpada w coraz cięższe tarapaty.

Sam kryminał jest ciekawie skonstruowany, pełen niesamowitych zwrotów sytuacji, ciekawie nakreślonych postaci. Do tego tajne służby, policja i wiele mocnych scen iście z amerykańskiego kina akcji. Mógłby wyjść z tego niezły film w niezwykłej scenerii.