Górska Korona Polski recenzja

Dlaczego sięgnąłem po Górską Koronę Polski - Wędrówkę przez cztery pory roku Bartosza Andrzejewskiego? Temat gór nie jest mi obcy, uwielbiam górskie wędrówki, praktycznie każdy urlop spędzam w przepięknych okolicznościach górskich. Do tego gromadzę szczyty z Korony Gór Polski od... 2010. Zbieranie tych szczytów zapoczątkowałem jeszcze jako kawaler i wraz z kolegami ruszyliśmy w Sudety, by zapoczątkować nową przygodę. Wtedy zaliczyliśmy w kolejności: Waligórę, Wielką Sowę, Szczeliniec Wielki, Śnieżkę, Śnieżnik, Orlicę i Jagodną. Od tego momentu stan kawalerski poszedł w zapomnienie ;) i zdobywam szczyty z żoną Ulą i synkiem Pawełkiem.

Wróćmy do przewodnika Bartosza Andrzejewskiego, który Koronę Gór Polski skompletował wraz ze swoim przyjacielem Rafałem. W moje ręce trafiło drugie Wydanie książki. Z chęcią przeczytałem rozdziały o szczytach, na których jeszcze się nie pojawiłem, jak i o tych na których stawałem już nie raz.





Dwójka pasjonatów gór szczyty zaliczyła w 2014 roku i wszelkie odniesienia co do miejsc i tras dotyczą tego roku. Mogę dodać, że nie wielu szczytach... wiele zmieniło się od tego momentu. 6 lat to szmat czasu! Na kilku szczytach powstały nowe wieże widokowe. Zainstalowano również tabliczki informujące, w którym miejscu znajduje się szczyt, bo do których było ciężko trafić, gdy leżały gdzie obok szlaku.

Książka, po przedmowie sławnej polskiej podróżniczki i himalaistki, Moniki Witkowskiej i rozdziału o kontrowersjach dotyczących szczytów z polskiej korony, to 28 rozdziałów poświęconych każdemu szczytowi. Autor przewodnika opisuje każdy najwyższy punkt danego pasma górskiego, podając następujące informacje: trasę jaką przeszli od momentu startu na szczyt i z powrotem oraz tzw. Garść Informacji dotyczący - szczytu, pasma, szlaków, atrakcji czy legend, a także klimatu, przyrody i geologii. W każdym rozdziale są zdjęcia oraz mapka poglądowa, skąd jak i gdzie z podanym czasem wejścia i zejścia.





Przewodnik jest dobrym źródłem o 28 szczytach naszej korony. Zapewne wielu początkującym turystom, którzy zamierzają zmierzyć się z wyzwaniem, pomoże wybrać trasę, porę roku, czy też... zaplanować urlop na danym terenie. Z przyjemnością przeczytałem niniejszą pozycję, ale też znalazłem pewną nieścisłość. W rozdziale o Waligórze, najwyższym szczycie Gór Kamiennych, autor w części o atrakcjach podaje, że w niedalekich Krzeszowicach znajdują się bezcenne barokowe dzieła sztuki. Krzeszowice to miejscowość w Małopolsce, a autor pewnie miał na myśli Krzeszów położony o około 8km na południe od Kamiennej Góry, który zachwyca Europejską Perłą Baroku. Wierzę też, że "wierza" na szczycie Chełmca to tylko ewidentny błąd korektora..., który nie dopatrzył się ortograficznego błędu.