Włoch recenzja

Mieliście okazję poznać już twórczość T. L. Swan?

Ja sięgnęłam po książki autorki po raz pierwszy, wybierając powieść pod tytułem „Włoch”.

Olivia podczas wakacji w Rzymie poznała niezwykle przystojnego Włocha, Enrico Ferrarę. Mężczyzna zwalił ją z nóg. Wystarczyło jego jedno spojrzenie w zatłoczonej restauracyjnej sali. Rozumieli się bez słów, nie mogąc się od siebie oderwać. Ale ta bajka – jak każda – dobiegła końca.

Po dwóch latach spotykają się ponownie. I tak jak wtedy połączy ich to jedno wyjątkowe spojrzenie. Jednak teraz Oliwia nie jest sama. Jest z innym facetem, a Enrico nie przypomina już tamtego Włocha, w którym się zadurzyła. Wydaje się kimś zupełnie obcym, a w jego oczach czai się chłód, jakiego wcześniej nie było.

Enrico jest najpotężniejszym mężczyzną we Włoszech i diabłem w drogim garniturze. Jeżeli Olivia się do niego zbliży, tym razem może spłonąć.

Szczerze powiedziawszy zupełnie nie wiem jak mam się ustosunkować do tej powieści. Z jednej strony była ona wciągająca, wypełniona zwrotami akcji dzięki czemu dużo się w niej działo. Olivia została wykreowana na inteligentną kobietę, która ma własne pasje, wykształcenie i określoną ścieżkę rozwoju, a pieniądze i bogactwo nie robią na niej żadnego wrażenia, ponieważ od życia pragnie zupełnie czegoś innego. Enrico to honorowy mężczyzna godzien podziwu, z twardymi zasadami, dotrzymujący obietnic i taki, na widok którego kobietom miękną kolana. Chociaż bardzo apodyktyczny, władczy i porywczy ma w sobie głęboko skrywane, rozczulające pokłady czułości. Połączone tej dwójki barwnych bohaterów dostarczy czytelnikowi gorących wrażeń. Z drugiej jednak strony przez całą powieść miałam wrażenie, że coś ważnego mi umyka, czegoś mi w tej historii brakuje. Być może odrobiny autentyczności sytuacji? Bohaterowie wyjątkowo dobrze i nieco zbyt łatwo radzili sobie z przeciwnościami losu, a większość nieporozumień w ich relacji rozwiązywana była przez łóżko – zabrakło poważnych rozmów, adekwatnych do powagi sytuacji. Momentami czułam się nieco zażenowana tym co pojawiało się w książce. Niektóre wątki były też według mnie trochę zbędne, ponieważ nie wnosiły do powieści nic szczególnego tym samym pozbawiając bardziej istotne aspekty należytego rozwinięcia w fabule i poświęcenia im większej uwagi. Niemniej jednak dobrze się bawiłam przy czytaniu tej powieści i z chęcią sięgnę po inne powieści autorki, ponieważ ma ona wyjątkowo lekkie pióro co sprawiło, że przez książkę będącą niezłą „cegiełką” przebrnęłam bardzo szybko i przyjemnie.