Pierwszy dzień wiosny recenzja

" Pierwszy dzień wiosny " to debiutancka powieść Nancy Tucker. Tytuł brzmi niewinnie i niezwykle radośnie. Niestety w tej książce nagromadzone jest wiele zła i krzywd ludzkich. Już pierwsze słowa, wypowiedziane przez ośmioletnią dziewczynkę przerażają " Zabiłam właśnie małego chłopczyka...nie sądziłam, że to będzie takie łatwe. "

Chrisie, choć nie jest sierotą, to wiedzie los niechcianej, niekochanej, dziewczynki. Rodzice zapewnili jej dach nad głową, ale o resztę musi zadbać sama. Głodna, zaniedbana, każdego dnia walczy o przetrwanie. Nikt, nigdy nie nauczył jej jak żyć. Trochę po omacku przemierza przez świat. Pewnego dnia morduje dwuletniego Stevena, brata koleżanki. Nie widzi w tym nic złego, tym bardziej że jest przekonana, że nikt nie umiera na zawsze. Przerażający jest fakt, że odbieranie komuś życia sprawiło jej ogromną przyjemność, którą pragnie w przyszłości powtórzyć.

Dwadzieścia lat później chce zacząć wszystko od nowa. Zmienia nazwisko i zajmuje się wychowaniem córki Molly. Choć kocha ją nad życie, to jest świadoma swojej ułomności związanej z przeszłością. Z chwilą, gdy zaczyna dostawać dziwne telefony podejrzewa, że ktoś odkrył jej mroczny sekret i opieka społeczna zabierze jej dziecko.

Książka niełatwa, powodująca ogromny mętlik w głowie. Z jednej strony mamy morderczynię, która nie tylko nie czuje skruchy, ale jest wręcz dumna, z jakiego czynu dokonała. Z drugiej zaś strony widzę małą zagubioną dziewczynkę, której nikt nigdy nie kochał. Skąd taka młoda osóbka ma wiedzieć co jest dobre, a co złe, jeśli zawiedli ją wszyscy, na których mogłaby liczyć.

Powieść bardzo emocjonalna, która nie pozwala o sobie zapomnieć. Zmusza do refleksji i ukazuje, do czego może doprowadzić brak miłości, a właściwie jej głód. Główna bohaterka cierpi na różne oblicza głodu, ten spowodowany brakiem pożywienia, ale również ten emocjonalny. Głód tak wielkim, że prowadzi do zbrodni.

Jestem pod ogromnym wrażeniem tej powieści. Spodziewałam się klasycznego thrillera z wątkiem kryminalno - psychologicznym, a otrzymałam petardę bombardującą ludzi umysł i serce. Ku przestrodze.
Polecam.