Pożegnanie gangstera recenzja

Pożegnanie gangstera to druga część trylogii Glasgow, stanowi sequel głośnego debiutu Lewis Winter musi umrzeć. Opowiada historię emerytowanego płatnego zabójcy Franka MacLeoda, a także młodego cyngla, który zabijając Lewisa Wintera bardzo ściśle związał się z przestępczą organizacją Caluma MacLeana.

Frank ma sześćdziesiąt dwa lata. Niech nie zmyli was wygląd dobrodusznego starszego pana. Frank jest niebezpieczny, jest bandytą. Nieprawdopodobne wprost, że nigdy nie wpadł. Dotąd zawsze mu się udawało. Właśnie przeszedł operację biodra, ale nie chce zasypiać gruszek w popiele. Otrzymuje pozornie proste do wykonania zadanie. Niestety nie wszystko idzie po jego myśli. Popełnia błąd. Z opresji wybawia go Calum, który przybywa z misją ratunkową. Czy Frank dostanie jeszcze szansę na odkupienie swojego błędu?

Interesującym wybiegiem jest samo rozpoczęcie powieści. Zaczyna się od listy postaci z ich charakterystykami, bardzo pomocnej podczas lektury książki. Dzięki tej liście nie sposób się zgubić w ogromie osób występujących w tejże książce.

Bardzo ciekawy kryminał, w którym autor prowadzi nas mrocznymi uliczkami Glasgow, odsłaniając tajemnice gangów z barwnie opisanymi konfliktami w przestępczym półświatku. Napisałam ciekawy, ale nie porywający. Wciąga, ale czegoś tej powieści brakuje. Czytam dużo kryminałów. Jedne są lepsze, inne gorsze. Ten jest po prostu średni, chociaż w interesujący sposób opisuje układy i układziki panujące w gangach. Czytając nie ma się żadnych wątpliwości, że książka została napisana przez mężczyznę. Jest surowa i brak w niej emocji. Autor oddaje duszną atmosferę miasta, wprowadza czytelnika do mrocznych zaułków i podejrzanych klubów, rozpracowuje zasady funkcjonowania konkurujących ze sobą mafii oraz opisuje tajniki pracy płatnego zabójcy. Nie żałuję czasu spędzonego na lekturze i wszystkim wielbicielom gatunku polecam.