Gildia Magów recenzja

Na tę książkę natrafiłam kilka lat temu w biblioteczce przyjaciółki. Zachęcił mnie tytuł, opis oraz wylewne pochwały koleżanki i powiem szczerze, że się nie przeliczyłam. Początek wiał z lekka nudą, ucieczka dziewczyny według mnie za długo się ciągnęła, jednak że nie mogłam się od tego oderwać. Wciągnęło mnie, byłam ciekawa co się dalej zdarzy, zjadałam po prostu tę książkę.
Narracja jest w trzeciej osobie, treść napisana jest prosto, jest dużo rozległych i ciekawych opisów. Każdy bohater ma własny i niepowtarzalny charakter, co jest bardzo ważne w książkach, bo dzięki temu postacie się ze sobą nie zlewają w jedną całość i można wytypować swojego ulubieńca, choć tutaj osobiście mam ich wielu, a to głównie przez ich niesamowite osobowości wykreowane przez autorkę.
Akcja dzieje się w średniowieczu, , gdzie ważną rolę w życiu ludzi gra magia. Dzięki niej są ludzie ważni, mniej ważni i w ogóle się nie liczący. Magowie, zaraz po królu, grają najważniejszą rolę w Imirdańskim społeczeństwie. Niestety w ich szeregi dostają się tylko ludzie urodzeni w luksusie, a biednie mogą jedynie pomarzyć o byciu magiem. Magom i ludziom bogatym nawet do głowy nigdy nie przyszło, że osoby biedne, to też ludzie i mogą mieć w sobie tyle samo, a nawet więcej magii, jak 'wyższe klasy'. Dzięki Sonei, głównej bohaterce, oblewa ich zimna woda, która budzi ich ze snu, w którym żyją. Zwykła dziewczyna, żebraczka nie mająca żadnych koneksji rodzinnych ma moc, mało tego ma więcej mocy, niż połowa, a nawet wszyscy magowie Gildii razem wzięci. Co się dalej z nią stanie? Czy bogaci Magowie przyjmą ją w swoje szeregi, czy raczej zabiorą jej moc, aby nie zhańbić czystych murów Uniwersytetu? Co zrobi Sonea i jakie to będzie miało późniejsze skutki dla ludzi biednych? Przykro mi, nic wam nie zdradzę, ale jeżeli chcecie się tego dowiedzieć przeczytajcie książkę, bo naprawdę warto :) .