Lśnienie recenzja

Lepiej być nie mogło. Minęło co prawda kilka lat odkąd przeczytałam "Lśnienie" ale nadal czuję iż jest to miłość mojego życia. Od tego czasu przeczytałam niejeden horror, żaden z nich nie pobił, nawet nie sięgnął na palcach pułapu "Lśnienia".
Zaczyna się niegroźnie, zupełnie nic nie zwiastuje katastrofy, która wkrótce ma się wydarzyć. Rodzina Torrence wprowadza się do hotelu Panorama na czas zimy. Jack ma za zadanie doglądać nieruchomości, pilnować aby w piecu nie zgasł ogień oraz temperatura w kotłach nie była zbyt wysoka. Hotel położony jest w górach przez co zimą, gdy spadnie śnieg traci kontakt z cywilizacją. Danny, syn Torranceów obdarzony jest niespotykaną wrażliwością, przez co hotel próbuje się z nim porozumieć jednak nie są to relacje przyjazne.
Danny jest bardzo interesującą postacią, potrafi "czytać" ludzi, posiada dar tak zwanej telepatii, nazwaną przez jednego z bohaterów "jasnością", inaczej Lśnieniem. Bardzo polubiłam Dannyego i miałam nadzieję spotkać go w Doktor Sen, jednak zawiodłam się ale o tym innym razem :)
Autor potrafi trzymać czytelnika w napięciu, na każdej stronie coś się dzieje. Czytałam recenzje innych książek Kinga i znalazłam wiele opinii iż autor leje wodę i specjalnie rozciąga akcje, nic podobnego w tej książce nie znalazłam. Od początku historia owiana jest tajemnicą. Razem z Dannym zaczynamy zwiedzać hotel, poznajemy jego upiornych mieszkańców, odkrywamy zbrodnie popełnione w jego murach. Zaczyna się delikatnie, niepokój jest stopniowany aż w końcu wybucha(nawet dosłownie:P) i czytelnik zaczyna oglądać się przez ramię.
Sięgając po tę pozycję dostaniemy nie tylko świetny horror ale również w pewnym stopniu zarys psychiki osoby popadającej w szaleństwo, King opisał to w świetny sposób, zupełnie nie wymuszony, lekki i naturalny.
Odkładając książkę, nawet na krótką chwilę(o dłuższej nie było mowy), myślałam tylko o tym co będzie dalej! Zupełnie nie mogłam się skupić na czymkolwiek innym, King po prostu rozłożył (baa, powalił!) mnie na łopatki.
Na polecenie zasługuje również film Stanleya Kubricka z 1980, jest mistrzostwem choć jednak jak większość filmów do książki nie doskoczy.
Absolutne 100/10