Niewolnik w Europie recenzja

Przenosimy się krok w naszą przyszłość. Mamy rok 2027. Michał skończył studia i szuka zajęcia. Nie wie czym tak naprawdę chce się zająć. Niespodziewanie otrzymuje propozycję pracy w Centrum Informacyjnym Rządu. Nie spodziewał się aż takiej oferty, w sumie będzie pracował w swoim zawodzie. Wkrótce chłopak się przekonuje, że w polityce nie można mieć swoich poglądów i mówić o nich głośno. W trakcie jednej z rozmów z szefową rządu ujawniają się odmienne poglądy chłopaka na określone kwestie. I cóż się dzieje? Michał szybko traci pracę. Ale bezrobotnym nie będzie długo. Wkrótce otrzymuje jeszcze lepszą ofertę, którą przyjmuje i rozpoczyna pracę w kancelarii prezydenta. Bardzo szybko staje się zaufanym pracownikiem prezydenta i zdobywa jego uznanie. Niebawem wyjeżdża służbowo ze swoim szefem na Maltę. Jedzie z nimi również córka prezydenta, Helena, która zostaje tam porwana. Michał będzie chciał odnaleźć dziewczynę. Czy będzie miał szansę się wykazać? Ale dlaczego ona zniknęła? Czy to zemsta na jej ojcu? A może nieczyste interesy polityczne? Każda z wersji wydaje się być prawdopodobna. Michał przeżywa trudne chwile, wielokrotnie uchodzi szczęśliwie z życiem, poznaje nowe osoby, które okażą się pomocne. Ale też pojawią się tacy, którzy będą chcieli wykorzystać chwilę słabości prezydenta i załatwić swoje porachunki. Prezydent wyczuwa, że w jego obozie jest osoba, która gra na dwa fronty? Kto to będzie? Ja typowałam, ale niestety, intuicja mnie zawiodła. Może ty się lepiej wykażesz ode mnie.

Przyznam, że Niewolnik w Europie tak mnie wciągnął i pochłonął, że liczącą ponad pięćset stron powieść wchłonęłam na jednym głębszym oddechu. Autor zdecydowanie ujawnia intrygi, knucia i nieczyste zagrywki w obozie władzy. Walki o wpływy, posuwanie się do najśmielszych zachowań i kompromitacji znanych osób, śledzenie i nagrywanie ich, to codzienność. Kto wychodzi zwycięsko z tych potyczek? Nie silniejszy, ale cwańszy, ten, kto ma większe haki na drugą stronę i kto w bardziej wiarygodny sposób i w białych rękawiczkach potrafi skompromitować przeciwnika. W tym kręgu nie ma miejsca na żadne przyjaźnie czy głębsze relacje, nawet jak mają one miejsce to są nieprawdziwe i nieszczere. Obłuda, fałsz i zakłamanie codziennie goszczą na ich złowrogich twarzach. W tych okolicznościach z ludzi wychodzi prawdziwe oblicze, pokazują swoją twarz, tą, którą skrzętnie ukrywają za fałszywą maską. Dla zdobycia władzy, stanowiska i pieniędzy są w stanie posunąć się bardzo daleko. Nie mają żadnych skrupułów i sentymentów. Władza ich podnieca i powoduje, że nie są w stanie ujarzmić swoich popędów.

Niewolnik w Europie to niesamowita, wiejąca grozą i tajemniczością opowieść o zakłamaniu i obłudzie, o ludzkich słabościach i popędach. Przerażający obraz manipulacji i sterowania ludźmi, upokarzania i zniewolenia jednostki. Egzamin na wyznaczenie granicy wytrzymałości. Osoby mające jakiekolwiek szczytne ideały nie mają racji bytu w tym opanowanym przez brutalne zwierzęta świecie. A co się liczy? Władza, pieniądze i chęć zemsty grają pierwsze skrzypce w tej historii. Ale jest też obraz optymistyczny, dający pewną nadzieję. To przykład młodzieńczej miłości i zauroczenia, chęci kochania i bycia kochanym, walki o uczucia i pragnienia, ponoszenia konsekwencji młodzieńczych butnych zachowań. W sumie ten polityczny thriller napawa optymizmem, ukazuje, że nie do końca wszyscy są zepsuci i opanowani żądzą władzy. Pozwala on nam, stojąc z boku, inaczej spojrzeć na polityków i ich pobudki. Czasem ujrzymy w nich ludzką twarz i pełną wiary w głoszone ideały. Ale nie łudźmy się, to są nieliczne przypadki, które mają na sercu dobro ludzi.

Muszę przyznać, że akcja bardzo szybko się rozwija i mknie, teraz jesteśmy w Polsce, za chwilę przenosimy się na Maltę i inne egzotyczne miejsca. Nie ma chwili wytchnienia, o nudzie nawet nie powinnam wspominać. W sumie nie mogę niczego zarzucić tej powieści. Fabuła kompletna i dynamicznie skonstruowana, precyzja i zapał autora widoczne od samego początku. Bardzo mocno rzuca się w oczy rzetelność i dokładność autora, miał świetny i zuchwały pomysł na książkę i niebywale go zrealizował. Bohaterowie prawdziwi, z krwi i kości, ze swoimi wadami i przywarami, nie ma miejsca na lukrowanie i wynoszenie ich na piedestał. Świetnie się czuję, gdy realizm postaci w żaden sposób nie osładza całej akcji, tylko ich nieczyste intencje ujawniają się w odpowiednim momencie. To, że lektura trzyma w napięciu, to tak, jakby nie powiedzieć o niej żadnego komplementu. Ona wbija w fotel, wstrząsa nami i zabiera w pozaziemską podróż po orbicie niesamowitych wrażeń. Jeszcze czuję na sobie oddech tajemniczości i grozy, mglisty klimat przesiąka powietrze, którym staram się oddychać, chociaż nie jest to łatwe, gdyż emocje nadal nie są przeze mnie ujarzmione. Oj, brak mi słów … A to w sumie chyba dobrze świadczy o tej fascynującej powieści.