Bez winy recenzja

"W jej głowie zrodził się krzyk. Krzyk strachu, rozpaczy, bólu. Głośniejszy niż kiedykolwiek. A jednak bezgłośny".
" To ciągła konfrontacja ze złem na tym świecie. Z ludzkimi otchłaniami. Oraz świadomość, jak jesteśmy bezsilni".

Ta książka dała mi sporo pretekstów do przemyśleń. Ale po kolei...

Podróż pociągiem do Yorku. Kilka strzałów. Napad w pobliżu Scarborough. Rozciągnięty w poprzek drogi drut. Jeden strzał. Ta sama broń. Powiązanie. Czas nagli. Najgroźniejsza pułapka w życiu.

Prowadząca dochodzenie sierżant Kate Linville, postępuje skrupulatnie i racjonalnie. Sama o wszystkim musi się przekonać. "Własne przeczucia, własną intuicję w odniesieniu do ludzi, sytuacji i zadań potrafiła rozwijać tylko wtedy, gdy sama była obecna na miejscu. Sama musiałam usłyszeć, chłonąć i poczuć. Dopiero wówczas mogła zrozumieć to, co niewypowiedziane, nieuchwytne, kryjący się między wierszami".

"Bez winy" to bardzo dobrze opowiedziana historia o ludzkim strachu, który chwyta w swoje ostre, zimne szpony; o samotności, która potrafi zagnieździć się we wnętrzu głowy; o oczach – odbiciu ludzkiej duszy, z której zionie wyłącznie mrok; o ciągłej konfrontacji ze złem na tym świecie i świadomością, jak jesteśmy bezsilni.

Z każdą kolejną przeczytaną stroną książki czułem jak tracę poczucie czasu, potem własnego istnienia pogrążając się w mrocznym koszmarze nieskończoności. W mojej głowie rodził się krzyk – strachu, rozpaczy, bólu – bezgłośny krzyk. Wewnętrzne dramaty bohaterek i bohaterów zdominowały mnie. Nigdy wcześniej nie czułem takiego ogromu chorobliwe zła.

To moje drugie spotkanie z autorką i równie udane jak pierwsze. Znalazłem tutaj ciekawą fabułę, wartką akcję i ogrom emocji. "Gdy wiesz zbyt wiele, ciągle towarzyszyć ci strach". I on towarzyszył mi przez cały czas czytania książki. To dobry kryminał z ciekawą fabułą/zagadką, dzięki czemu wciąga i nie pozwala oderwać się od lektury do ostatnich stron... P.O.L.E.C.A.M!!!

Przy czytaniu książki towarzyszyła mi muzyka z płyty "Unfurl" RY X.