Furia recenzja

W różnych częściach Polski dochodzi do dziwnych morderstw. Z pozoru cztery różne osoby wpadają w szał i zabijają przypadkowych ludzi. Łączy je jedno, wszystkie morderstwa zostały wykonane w ten sam dzień o tej samej godzinie. Sprawa wygląda na podejrzaną, a sprawcy milczą. Konrad Tajner podejmuje się śledztwa i próbuje wyjaśnić, co tak naprawdę popchnęło tych ludzi do zbrodni.

Pracownica korporacji, lekarz, nauczycielka i ksiądz. Łączą ich problemy prywatne, wypalenie zawodowe i morderstwo na koncie, ale to tylko wierzchołek góry lodowej.
Historia zaczyna się od przedstawienia pierwszej bohaterki, możemy przyjrzeć się jej życiu i towarzyszymy jej podczas zbrodni. Od tego zaczyna się cała akcja.
Drugim wątkiem jest życie Konrada, który zajmuje się sprawą morderstw, a także musi mierzyć się z problemami w prywatnym życiu.

Wszystkie zabójstwa od początku wydają się podejrzane. Doszło do nich w różnych częściach kraju, ale o tej samej godzinie. Co miało na to wpływ? Tę zagadkę próbuje za wszelką cenę rozwikłać Konrad ze swoim zespołem.
Przez długi czas nie dowiadujemy się jednak żadnych konkretnych rzeczy, a wciąż dochodzi do kolejnych przestępstw. Co łączy morderców? Czy znali swoje ofiary? Czy cierpieli na syndrom godziny 11:45? Te i wiele innych pytań miałam w głowie, czytając tę książkę.

Autor bardzo wolno odkrywa karty, długo trzyma w niepewności i wciąż wraca do przeszłości bohaterów. Wszystkie wydarzenia z teraźniejszości są następstwem wydarzeń z przeszłości bohaterów. Jedna sytuacja uruchomiła lawinę nieszczęść, doprowadzając do zbrodni, wobec których policja staje się bezradna.

Intrygująca i tajemnicza historia. Bardzo byłam ciekawa, jak wyjaśni się cała sprawa, tym bardziej że na początku wydawała się dziwna i wręcz nierealna. Przez ciągły rozwój akcji ciężko oderwać się od książki. Po tekście się sunie, opisy dobrze wprowadzają w całą fabułę, dialogi są realistyczne, a bohaterowie wydają się bardzo ludzcy z tymi swoimi przyziemnymi problemami. Co do zakończenia, to nie spodziewałam się takiego finału, ale był on strzałem w dziesiątkę i autor idealnie zakończył całą historię. Nic dodać, nic ująć. Naprawdę dobra książka.