Finisz recenzja

„Nie bawimy się w mafię Filomena. Jesteśmy nią.”.

„Finisz” to czwarty i ostatni tom genialnej serii mafijnej „Grzechy krwi” od Magdaleny Winnickiej, który idealnie domyka całą historię. Jest to książka, na którą czekałam pełna podekscytowania, ale kiedy trzymałam ją już w rękach moja radość mieszała się ze smutkiem. Cieszyłam się, że za moment poznam dalsze losy swoich ulubionych bohaterów i odnajdę odpowiedzi na nurtujące mnie pytania, które pojawiły się pod koniec poprzedniej części, ale z drugiej strony było mi niesamowicie przykro, że to już koniec, że historia dobiegła finiszu.

Ja nie wiem, jak Magdalena Winnicka to robi, ale z książki na książkę moja miłość do jej twórczości rośnie. Nie było do tej pory książki, w której autorka nie zaskoczyłaby mnie czymś nowym. Opowieści podczas czytania, której nie miałabym wypieków na twarzy i przyspieszonego pulsu. Każda powieść autorki, którą przeczytałam to emocjonalna bomba, która wybuchła wewnątrz mnie, rozlewając się po całym organizmie. Nie sposób o nich zapomnieć.

Akcja w „Finiszu” rozgrywa się bezpośrednio po wydarzeniach z „Va Banque”. Jesper poznaje nazwisko ojca dziecka Filomeny, a to wiele komplikuje. Dodatkowo sen z powiek odbiera całej rodzinie choroba Kosty, który sprawia wrażenie, że już całkowicie się poddał i nie chce dłużej z nią walczyć.
Wyrzuty sumienia, ale również chorobliwa zazdrość Olafa sprawiają, że nad jego związkiem z Amą zawisają ciemne chmury.
A do tego wszystkiego ktoś ciągle knuje i spiskuje przeciwko rodzinie Tironów.

Jednym słowem dzieje się.

Autorka po raz kolejny zadbała o to, byśmy się nie nudzili i poprowadziła fabułę w taki sposób, że odłożenie książki, choćby na chwilę jest praktycznie niemożliwe.

Uwielbiam Filomenę i kupuję ją w całości. Idealnie pasuje do Jespera i jako jedyna potrafi utrzymać jego charakterek w ryzach.

Kochani, jeżeli jesteście ciekawi, jaki los czeka Kostę, czy Olaf i Amiya dogadają się i czy Filomena nie wydrapie oczu Jesperowi to koniecznie sięgnijcie po „Finisz”.