Felix Ever After. Na zawsze Felix recenzja

Jesteście kolorowymi ptakami? Lubicie się wyróżniać?

Ja uwielbiam wyróżniać się kolorem włosów, od małego mnie ciągnęło do zjawiskowych i kolorowych włosów. I podobnie jak Felix chciałam pokazać całemu światu, że jestem inna, ale czy to było potrzebne?

''Felix ever after'' to jedna z pierwszych queerowych pozycji o jakiej usłyszałam, co prawda okazja na przeczytanie jej zdarzyła się dopiero po ponad 2 latach, ale uważam, że dobrze się stało, że nie przeczytałam jej od razu po premierze. Rzadko kiedy mam ochotę czytać książki, które są bardzo mocno popularne. Zawsze wolę poczekać jakiś czas jak hype minie.

Historia Felixa nie jest lekka i przyjemna i nie wiemy jak w takiej sytuacji, my byśmy się zachowali. Jednak nie każde zachowanie Felixa da się usprawiedliwić. I właśnie to jest jeden z rzeczy która była dla mnie mocną częścią tej książki. Bo o ile ogólne zachowanie nastolatka w okresie dojrzewania i po tranzycji da się jeszcze zrozumieć, tak jego bardzo agresywne nastawienie już mnie trochę gryzło. I totalnie można się z tym utożsamić i to normalne, ale w pewnym momencie miałam wrażenie, że tego negatywnego zachowania jest za dużo.
Bardzo dobrze został poprowadzony wątek relacji Ezry i Felixa, urzekła mnie ich relacja pomimo tego, żeona łatwa to nie była.
W ogóle całe wykreowanie postaci Ezry ma coś w sobie takiego nieoczywistego.
Tak jak na początku napisałam, książka jest queerowa, Felix jest czarnoskórym, transpłciowym chłopakiem, który ma ogromny problem z zakochaniem się. Przez całą książkę obserwujemy starania Felixa i to jak dąży do stanu zakochania się, jednak nie do końca mu to wychodzi. To jest jedna z tych typowych książek młodzieżowych, która może pomóc w akceptacji siebie i odnalezieniu swojej orientacji. Wiadomo, nie jest to pozycja naukowa, czy psychologiczna, ale nastotalkowi może uświadomić pewne rzeczy.

Podsumowując, była to fajna książka, zdecydowanie idealna dla 13\14 latków. Dobrze pokazana transfobia, która niszczy życie wielu osobom, ale trzeba zaznaczyć, że konstruktywna krytyka nie jest hejtem, tym bardziej jeśli chodzi o orientacje. Fajni, choć irytujący bohaterowie a przeważnie Felix, nie ukrywajmy, bardzo często zachowywał się jak pępek świata, któremu wszystko się należy, najgłośniej krzyczał o dyskryminowaniu, a jednocześnie obrażał innych.

Za książkę dziękuję wydawnictwu, jest to już druga książka osoby autorskiej Kacena Callendera, którą dzięki nim poznałam.