Korona ze złoconych kości recenzja

Ogromnie mnie polski przekład rozczarował i zniesmaczył. Regresję było już widać w drugim tomie, ale tu nonsens i wulgarność przekroczyły wszelkie pojęcie.

Wybór Jerzego Malinowskiego jako tłumacza jest dla mnie nie do pojęcia, zwłaszcza po fantastycznym przekładzie pierwszej części przez Danutę Górską.
Książka jest napisana w pierwszej osobie, narratorem jest kobieta i kobieta powinna ją tłumaczyć.

Co zaserwował nam pan Malinowski? Ano morze kure@w, du@p i kutasó@w. Dumnie stojących, dumnie lśniących itp, itd. Podczas gdy autorka, przez lata pisząca dla nastolatków, wcale scen erotycznych w ten sposób nie przedstawia. Może miało być pikantnie a wyszło obrzydliwie. Tłumacz zdaje się zapominać, że to nie porno dla facetów. Wszędzie są wstrętne seksistowskie aluzje typu- zjedz żur, będzie ci smakować, bo pływa w nim "wielka kiełbacha". Serio, on to tak przetłumaczył 🙄 Odnosi się wrażenie, że Poppy jest idiotką, a Cas chorym erotomanem, którego marzeniem jest jedynie "zerżną@ć ją na stole".

Patrząc na słownictwo ma się poczucie, że tłumacz dostał rozdwojenia jaźni- "bezecny, sprośny, lędźwie, szezląg, komnata łaziebna" a potem "legginsy, wkurwiony, napalony, zajebisty, palant, supertrup, unieś dupeczkę". Tego typu rzeczy ciągną się przez całą książkę. Jak już Malinowski wystarczająco pokutasił, zabiera się do opisywania wrażeń Poppy, która jedyne co ma to "kłębuszek nerwów" oraz" najwrażliwsze centrum siebie".

Nie chodzi tylko o sceny seksu, całe tłumaczenie jest idiotyczne i pozbawione sensu. Naprawdę często nie rozumiałam co czytam. Wielokrotnie przebiegałam wzrokiem przez pozbawione elementarnej logiki akapity i nadal nie pojmowałam o co chodzi. "Ale mię­dzy nami to nie było tak –cią­gnę­ła. –W każ­dym razie ja tak to czu­łam" Takie zdania pojawiają się non stop i choćbyś człowieku pękł, nie dowiesz się co było nie tak i jak ona "to" czuła.
Czytałam fragmenty oryginału, potem przekład niemiecki, który był spójny i zrozumiały. Nikt tam mięsem nie rzucał.

Nie jestem zgorszona, tylko naprawdę zła i rozczarowana podejściem wydawnictwa, fatalnym przekładem, brakiem redakcji i korekty. Czy naprawdę nie było w zespole redakcyjnym nikogo, kto zastanowiłby się przez chwilę, w jakim kierunku tłumaczenie Malinowskiego zmierza?

"Korona" nie jest złą książką, oczywiście nie dorównuje pierwszej części, mimo tego niemiecką wersję przeczytałam w zasadzie z przyjemnością. Natomiast polska to jedna wielka katastrofa i droga przez mękę. Pierwszy tom cyklu czytałam już kilka razy, nadal mnie zachwyca. Po ten nie sięgnę już nigdy w życiu.