Szkoła falenicka recenzja

Przeważnie w moje ręce wpadają książki biograficzne o sportowcach, takie uwielbiam i wręcz połykam, ale tym razem miałem ogromną przyjemność przeczytać autobiografię o znanym i lubianym dziennikarzu sportowym, specjalizującym się w tematyce piłki nożnej, pasjonacie futbolu, autorze kilku książek piłkarskich, m.in o Kazimierzu Deynie. O kim mowa? O Stefanie Szczepłku. 

Przenosimy się pod Warszawę, a właściwie do Falenicy, która to do 1951 roku była po za granicami miasta stołecznego. Właśnie tutaj 26 stycznia 1949 roku urodził się nasz bohater Stefan Szczepłek. Na kartach swoich wspomnień przenosi czytelnika w XX wiek do miejsc swojego dzieciństwa, które żywo mnie interesują, ponieważ... z tego terenu pochodzi rodzina od strony mojej żony, Uli. Dlatego też, czytając wspomnienia pana Stefana, często pytałem... Stefana - oczywiście swojego teścia, o szczegóły czy miejsca, o których opowiada bohater na kartach swojej autobiografii. A teść żywo przypomina sobie znajome dla niego okolice, które opisuje obecny dziennikarz Rzeczpospolitej.

Ten wspomina nie tylko Falenicę, ale też Otwock czy Józefów (oj i ja grałem w piłkę przeciwko Józefovii Józefów i KS Falenicy!), wielu ludzi związanych z tymi miejscami, sławnych, którzy zapisali się na kartach historii, i mniej sławnych, zwyczajnych mieszkańców, którzy żyją w sercu autora, a niekoniecznie są wymieniani z imienia i nazwiska. To również ludzkie tragedie, gdy wspomina falenickich Żydów, którzy zostali zamordowani w Treblince.

 To też wędrówka przez powojenną Warszawę i jej znaną dzielnicę Pragę (okolice bazaru Różyckiego, na pewno spora część kojarzy!), to też lata związane z piłkarską Legią Warszawa. To w stołecznym klubie grał brat Stefana, Jan. To jednak nie wszystko, więcej jednak nie mogę zdradzić. Świetnego humoru, tu nie brakuje, pięknego ojczystego języka, barwnych postaci. To taki powrót do dzieciństwa, młodości każdego z nas. Warto poświęcić czas na tę lekturę. Zachęcam do przeczytania  5 na 5, a nawet szóstka!!!