Eter recenzja

„Wielkie wydarzenia nie potrzebują spektakularnych wejść”.

Twórczość autorki poznałam dzięki serii z agentem Brucem, która bardzo mi się podobała, wiec tym bardziej byłam ciekawa, jak wypadnie jej najnowsza powieść, ponieważ okładka i opis zapowiadały fajną lekturę.

To, co od razu rzuciło mi się w oczy, to bardzo dojrzały i rozbudowany styl, który podobnie do poprzednich powieści sprawiał, że czytałam tę książkę z czystą przyjemnością. Pióro autorki jest bardzo lekkie, choć „Enter” z pewnością do lekkich powieści nie zaliczę.

Przyjazd do sennego górskiego miasteczka, jakim jest Szklarska Poręba, miał być dla Julki tylko przystankiem. Chciała jak najszybciej sprzedaż dom po zmarłej ciotce i wrócić do miasta. Na miejscu jednak nic nie okazuje się tak proste, jak sądziła. Znalezienie ekipy remontowej graniczy z cudem, a do tego w mieście dzieją się dziwne rzeczy, które odbijają się na jej samopoczuciu. I jest jeszcze on. Darek to jej mrukliwy sąsiad, który tylko spojrzeniem potrafi zniechęcić do siebie ludzi. Jednak Julka na przekór temu, co powinna, czuję coraz większą fascynacją mężczyzną.
Ona. On. I niepokojące rzeczy, które dzieją się w okolicy.
Co takiego skrywają góry? Jakie tajemnice ukrywa Darek?
Czy to wszystko jest warte odkrycia prawdy?

***

Z pewnością nie można odmówić autorce pomysłu na fabułę. Połączenie powieści obyczajowej z thrillerem i romansem dało ciekawą, pełną tajemnic i grozy historię, którą poznawałam z zapartym tchem. Byłam niezwykle ciekawa, jakie odpowiedzi czekają na mnie na samym końcu. Podobało mi się, że właściwie do samego końca towarzyszyło mi uczucie, że zaraz coś się wydarzy. Autorka stworzyła ciekawych bohaterów. Z pewnością nieidealnych i momentami irytujących, ale ostatecznie zaliczam to na plus.

Właściwie jedyne „ale”, jakie mam do tej historii to zakończenie. I nie mam tu na myśli wyjaśnienia zagadki – bo to, było zaskakujące. Bardziej czuję się nieusatysfakcjonowana tym, co znalazło się przed słowem „koniec”. Teraz pytanie, czy autorka planuję kontynuacje, czy jednak jest to definitywny koniec, bo jeśli tak – to czuję się zawiedziona. Mam wrażenie, że przydałyby się jeszcze przynajmniej dwa rozdziały, gdzie dowiedziałabym się, co się wydarzyło po „wszystkim” oraz tego, co ostatecznie stało się z głównymi bohaterami.

I choć rzeczywiście czuję się, jakby brakło mi zakończenia, to jednocześnie cała droga do niego była naprawdę fajną przygodą. Książka była ciekawa i wciągająca. Autorka fajnie oddała uczucia bohaterów w tych lepszych i gorszych chwilach. Dodając do tego urok górskiego miasteczka i naprawdę dobry styl, dostałam ostatecznie kawał dobrej lektury.

Czy polecam? Mimo wszystko tak. Może to tylko ja mam problem z zakończeniem, a nawet jeśli inni też to poczują, to uważam, że i tak warto poznać tę historię. Czekam na kolejne książki autorki, bo jestem ciekawa, czym jeszcze będzie w stanie mnie zaskoczyć.