Szkoła żon recenzja

Takiej odsłony autorki to jeszcze nie znałam!

Ta książka to pikantna lecz absolutnie nie wulgarna propozycja dla nas, kobiet.

I chociaż tytuł może być mylący, może wywoływać kontrowersje (zwłaszcza w środowisku feministycznym) to po przeczytaniu tej lektury wszystko staje się jasne i zaskakujące.

Er*tyk ale odpowiednio wyważony, który wcale nie stawia mężczyzn na piedestale jak może nam sugerować okładka tylko uczy nas, kobiety, jak być szczęśliwymi.

Jak zaakceptować siebie, jak pozwolić sobie na to, by mieć coś od życia.
Dostrzec zalety, wady i chcieć zmiany na lepsze.

To opowieść pozornie lekka i bardzo sensualna skrywa w sobie głębokie przesłanie typowo kierowane do płci pięknej.

Tak, pięknej - bo każda z nas taka jest i właśnie o tym jest ta historia.

Opowiada ona losy kilku różnych kobiet, które dostały się do elitarnej szkoły żon.
Każda z nich miała inne oczekiwania, każda miała swój cel.

Jednakże jaka jest prawda?
Co im uświadomił pobyt w tej placówce?

Tę propozycję można śmiało czytać z wypiekami na twarzy, kartki w zasadzie same się przewracają, tak szybko idzie jej czytanie!

Z pewnością pobudza zmysły ale także skłania do refleksji.

Czasami człowiek miał ochotę potrząsnął niektórymi bohaterkami, obudź się kobieto!
Nie widzisz, co się dzieje? Co Cię ciągnie na dno?

Ale przyznam z satysfakcją, że nasze kobietki się ogarnęły dzięki pobytowi w Szkole żon, przeżyły niezapomniane przygody (niektóre bardzo dogłębnie realizowały program) a nawet znalazły miłość.

I to nie tylko tą w relacji damsko męskiej ale przede wszystkim miłość do siebie samej.

Cieszę się, że mogłam poznać tę propozycję dzięki autorce i jej wydawnictwu, bowiem ta niedługa acz treściwa książka otwiera oczy na pewne aspekty.
Ja, jako kobieta czuję, że długo ją będę mieć w pamięci i niektóre rzeczy mogę z niej wyciągnąć dla siebie.

Kolejny raz powtarzam, lubię ponowne wydanie książki, która kiedyś była - dzięki temu poznaję takie historie jak ta, bowiem nie czytałam pierwotnej wersji.
W tamtym czasie pochłaniałam głównie horrory.
Teraz, w kwiecie wieku doceniam przesłanie.