Doktorzy z piekła rodem recenzja

Lekarz to zawód szanowany i doceniany w społeczeństwie. Jednak w nazistowskich Niemczech profesja ta była rozumiana zupełnie inaczej. Nie kojarzyła się z oddaniem, ciepłem i zrozumieniem. Tylko z bólem, cierpieniem i eksperymentami medycznymi.

Moja wiedza na temat doświadczeń na ludziach w okresie wojny nie była zbyt obszerna. Wiedziałam tylko o barbarzyńskich metodach stosowanych w Auschwitz i Ravensbrück. Z ciekawością więc sięgnęłam po książkę „Doktorzy z piekła rodem”, bo jeśli już dowiadywać się prawdy, to tylko z lektur, które nie przekłamują historii. Pozycja to zapis przesłuchań lekarzy i ofiar eksperymentów w obozach koncentracyjnych. Autorka była bezpośrednim świadkiem tych wydarzeń, pracowała jak korespondentka wojenna. Była jedną z najmłodszych dziennikarek, które relacjonowały procesy w Norymberdze. Jej świadectwo stało się przestrogą dla następnych pokoleń.

Lektura „Doktorzy z piekła rodem” to prawdziwa sinusoida. Przez pierwsze 50 stron czułam ogromne zniechęcenie. Wstępy, wprowadzenia i słowa autorki. I to wszystko przez kilkadziesiąt kartek. Jednak gdy przebrnęłam przez początkowe strofy, moimi oczom ukazało się, prawdziwe cierpienie. To, o czym mówią świadkowie tamtych dni, nie mieści się w głowie. Oprawcy z nieskrywaną satysfakcją swoim brutalnym zachowaniem przyczynili się do śmierci tysięcy ludzi. Wymyślali najgorsze metody: naświetlanie, zarażenie chorobą, eksperymenty z wodą i ciśnieniem. Jednak to, co mnie najbardziej przeraziło to rozdział dotyczący szkieletów. Choć od lektury minęło kilka dni, to w mojej głowie wciąż piętrzą się myśli dotyczące tego okrutnego czynu.
Po lekturze tych przerażających doświadczeń złapałam oddech, tak bardzo mi potrzebny. Autorka opisała swój powrót do kraju oraz dalsze losy. I tutaj również poczułam znużenie. Miałam wrażenie, że Vivien Spitz chciała opisać, gdzie nie była, czego nie robiła i z kim nie rozmawiała.

Mimo momentów, które nie do końca przypadły mi do gustu książkę serdecznie polecam. Warto przeczytać pozycje, która pokazuje obraz cierpienia niewinnych ludzi.