Egipcjanin Sinuhe recenzja

Ostatnie dwa tygodnie uciekałam od deszczu i chłodu do rozpalonego słońcem Egiptu. Działo się tak za sprawą powieści Miki Walatariego "Egipcjanin Sinuhe", która pozwoliła mi przenieść się na dwór faraona Echnatona i śledzić z wypiekami na twarzy powolny upadek jego autorytetu i pogrążanie się państwa w kryzysie i wojnach z sąsiadami. Przewodnikiem po królewskich Tebach jest Sinuhe, wybitnie uzdolniony lekarz, który doczekał się zaszczytu objęcia funkcji nadwornego trepanatora. Droga do tego celu nie była prosta Sinue bowiem wychował się w skromnej rodzinie lekarza biedoty, który wraz z żoną przygarnął go pod swój dach gdy ten był jeszcze noworodkiem, znalezionym w plecionym koszu na brzegu Nilu. Otoczony miłością i troską wchodzi on w dorosłe życie nie wystrzegając się błędów i złych decyzji.
Źle ulokowane uczucia i nikczemne działania brzemienne w skutki mogą już na początku przekreślić jego plany na przyszłość. Jednak przypadkowe spotkanie z młodym faraonem Echnatonem sprawia, że skromny lekarz rozpoczyna światowe, opływające w luksusy życie pełne przygód, egzotycznych podróży i znajomości z najważniejszymi postaciami swoich czasów.

Opowieść Sinue to swoista spowiedź, podczas której rozpamiętuje on całe swoje życie, które skrywa też mroczne tajemnice. Ma on bowiem na swoim sumieniu czyny, które okrywają go hańbą, nawet jeśli zostały popełnione by nie dopuścić do rozlewu krwi i pogrążenia kraju w chaosie. Napisana z niezwykłą starannością i dbałością o prawdę historyczną powieść jest porywająca lekcją o starożytnym Egipcie, która jest w stanie zachwycić nie tylko miłośników historii.
Galeria wyrazistych postaci (poczynając od sprytnego niewolnika Kaptaha ze smykałką do interesów po ambitnego chwały dowódcy armii Horemheba), wartka akcja z licznymi zwrotami oraz cały wachlarz emocji, które towarzyszą podczas czytania sprawia, że obcowanie z tą jakże długą powieścią jest fantastyczną przygodą.

Ja miałam przyjemność wysłuchać "Egipcjanina Sinuhe" w formie audiobooka w świetnej interpretacji Marcina Popczyńskiego. Polecam!