Efemeryda recenzja

W gatunku horrorów za mistrza uważam niezmiennie Stefana Kinga i w jego książkach mogłabym zaczytywać się wręcz godzinami, czy tonami, dlatego do każdego innego autora w tym gatunku podchodzę z dużą dozą niepewności i dość ostrożnie. Tak samo było w przypadku autorów "Efemerydy". Jednak mój dystans stopniał już na początku powieści.


Fabuła podzielona została na dwie części: dolot i odlot. W pierwszej z nich poznajemy głównego bohatera- Artura Gałeckiego. Jest on pilotem samolotów- Boeingów 737. Pewnego dnia wraca do swego poznańskiego mieszkania i zastaje tam dziwne rzeczy- poprzestawiane meble, poprzewieszane obrazki na ścianach. Od tej pory w jego życiu dzieją się coraz dziwniejsze rzeczy. Gałecki sam już nie wie, czy to wszystko tylko jest wytworem jego chorej wyobraźni, czy naprawdę ma miejsce?


Część druga opiera się na wydarzeniach, które rozgrywają się podczas lotu do Girony. Wieża kontrolna wprowadza pilotów (w tym Gałeckiego) w błąd i zamiast na lotnisku w Gironie, lądują oni cudem na jakimś polu, pełnym głazów, konarów drzew, itp. Radość ze szczęśliwego lądowania nie trwa długo, gdyż z samolotem, załogą i pasażerami zaczyna dziać się coś dziwnego...


Przede wszystkim autorzy urzekli mnie tym, że od samego początku powieści coś się dzieje. Nie możemy narzekać na nudę. Wydarzenia rozwijają się w szybkim tempie, wszystko, co jest opisywane, ma swój sens, choć na początku może nam się wydawać, że tak nie jest, możemy nie rozumieć, po co autorzy o tym wspominają. Świetnie zbudowali też nastrój powieści. Doskonale wyczuwalna jest jakaś tajemnica, groza, czytając mamy wrażenie, że coś wisi w powietrzu, ale nie zdajemy sobie sprawy z tego, co to takiego.


Wydarzenia po szczęśliwym lądowaniu w Gironie, wyobrażałam sobie trochę inaczej- przyznaję to od razu. Myślałam, że będą bardziej krwawe i bardziej w stylu horroru, natomiast panowie Cichowlas i Krycz jr zastosowali tutaj elementy gatunku science fiction. Trochę mnie to rozczarowało, bo ogólnie śmieszą mnie takie dziwolągi, jakie występują w tym gatunku.


To, co jeszcze mogę powiedzieć pozytywnego o tej pozycji, to na pewno ciekawe zakończenie. Coraz szybciej przewracałam kolejne kartki, aby dowiedzieć się, jak ta cała niesamowita historia się zakończy. Już myślałam, że pozytywnie, bo takie przesłanki dali autorzy, a tutaj jednak mile mnie zaskoczyli (nie lubię, gdy horror dobrze się kończy).


Stylistycznie książka mnie nie zachwyciła. Kiepsko piszą panowie Cichowlas i Krycz jr. Może niekoniecznie źle posługują się językiem, bo to byłoby z mojej strony wielką niesprawiedliwością, jeśli bym tak powiedziała, ale cała książka utrzymana jest w kolokwialnym stylu, na dodatek zawierającym całą masę wulgaryzmów. Naprawdę dawno czytałam książki tak obfitej w brzydkie słowa.



8/10 bardzo dobra