Echo man recenzja

"Takie chwile sprawiają mu największą przyjemność. Chwile wypełnione niecierpliwym wyczekiwaniem i świadomością, co wkrótce nastąpi. W takich chwilach wszystko zależy od niego. Ma władzę nad tymi ludźmi, a kiedy umierają, bierze ich całkowicie w posiadanie. Stają się jego częścią."

Z pozoru zupełnie niepowiązane ze sobą brutalne morderstwa. Ich liczba cały czas wzrasta, a sprawców nadal nie udaję się pochwycić. A co, jeśli za tym wszystkim stoi jeden człowiek? Jaki człowiek? To bezwzględna bestia, pozbawiona zahamowań. Do tego "To są metody działania różnych seryjnych morderców. (...) Ten chory popapraniec odtwarza szokujące zbrodnie sprzed lat."

Książka zbiera bardzo dobre oceny i ja również oceniam ją wysoko. Mam jednak wrażenie, że niektóre z tych opinii, mimo pozytywnych ocen są lekko krzywdzące dla tej powieści. Wszyscy skupiają się i podkreślają przede wszystkim jej znaczącej brutalność, a moimi zadaniem bardzo zawęża to grono jej odbiorców. Czytałam opinie, że ta książka robi sieczkę z mózgu. Przez to sama miałam obawy, że to będzie dla mnie za wiele i gdyby nie współpraca recenzencka, to najprawdopodobniej bym jej nie kupiła. A to duży błąd! Owszem zbrodnie są okrutne, ale ich opisy już nie tak dosadne, jak można wywnioskować z niektórych opinii. Sceny są idealne wyważone. Jest brutalnie, sadystycznie, ale ani krew ani flaki nie wypadają po przełożeniu kolejnej strony. Zarówno miłośnicy mroku, jak i ci trochę bardziej wrażliwi będą usatysfakcjonowani.

Pomijając całą tę brutalność historia ma dużo głębszy sens. Warto się zatrzymać i pomyśleć skąd oprawca ma takie zapędy? Gdzie tkwi geneza jego psychozy? I w końcu, dlaczego wybrał taką formę zabójstw?

Oprócz osoby mordercy jest jeszcze kilkoro równie ciekawych bohaterów, różnych osobowości, które na swój sposób próbują radzić sobie z tym co ich spotkało.

Jeśli chodzi o charakter powieści to na pewno nie można odmówić mu mroku. Główny wątek trzyma w napięciu i co jakiś czas zaskakuje swoją przewrotnością. Co do sprawcy, to od pewnego momentu miałam swój typ. Jednak droga do rozwiązania zagadki była na tyle wyboista i kręta, że pod koniec nie byłam już niczego pewna. Moje podejrzenia po części się potwierdziły, ale zakończenie mimo wszystko zaskoczyło.

Tak więc nie kierujcie się tylko brutalnością jako wyznacznikiem tej powieści. To złożona historia traktująca o ludzkich dramatach, głęboko zagnieżdżonych traumach i postępującej degradacji człowieczeństwa. Polecam!