Echa przyszłych dni recenzja

„W miłości nie było miejsca na wątpliwości czy brak wiary”.

Rodzina Stawińskich od pokoleń żyje na Wołyniu, w niewielkiej wiosce niedaleko Łucka. Prowadzą spokojne, wypełnione pracą życie, wiedzie im się dobrze. Zygmunt z Heleną są zgodnym, kochającym się małżeństwem i dobrymi ludźmi. Dobrze traktują ludzi, którzy u nich pracują, z sąsiadami, Ukraińcami żyją w zgodzie i przyjaźni. W 1933 Helena Stawińska rodzi kolejne dziecko, niestety chłopczyk rodzi się martwy. Zrozpaczony Zygmunt pod wpływem silnych emocji wyrzuca z domu na siarczysty mróz akuszerkę, obwiniając ją o śmierć dziecka. Podejmuje dramatyczną decyzję, która zaważy na życiu jego bliskich i innych ludzi. Jego kłamstwa rzucą się cieniem na dalsze losy rodziny. Wybuch wojny zmienia w ich życiu wszystko, nic już nigdy nie będzie takie samo...

Nie jest to łatwa opowieść… Wielowymiarowa, wnikliwa perspektywa, ukazująca psychologiczne studium ludzkich zachowań w trudnych warunkach. Akcja toczy się swoim rytmem, wywołuje ogromne emocje. Fabuła ciekawie poprowadzona ukazuje życie mieszkańców na Wołyniu tuż przed i w czasie wybuchu II wojny światowej, pokomplikowane relacje międzyludzkie i przeżywane dramaty. Pani Joanna pisze z pasją i ogromną energią, czuć ogromną wiedzę historyczną. Niepodważalnym atutem powieści są bohaterowie. Skomplikowane, autentyczne, rewelacyjnie wykreowane osobowości, wzbudzają w czytelniku wiele sprzecznych emocji. Cały czas miałam wrażenie, że razem z nimi przemierzałem ich kręte życiowe ścieżki.

Ludzkie życiowe zawirowania, na tle umiejętnie ukazanego tła historycznego. Spokojna wieś i życzliwi sobie ludzie żyjący tuż obok siebie. Kłamstwa, intrygi i dokonane trudne wybory kładą się cieniem na rodzinie Stawińskich, przynoszą więcej zła niż dobra. Polacy i Ukraińcy żyją w zgodzie i wzajemnym poszanowaniu, coraz głośniej słychać o złowrogich banderowcach. Dzieci dorastają, przeżywają swoje pierwsze miłosne zauroczenia, dokonują trudnych wyborów, przeciwstawiają się woli rodziców, miłość nie wybiera. Pokojowe współistnienie dwóch narodów, nieuchronnie i stopniowo zanika. Wybuch II wojny całkowicie burzy spokój. Przyjaciele stają się zaciekłymi wrogami. Mieszane małżeństwa nie mają racji bytu. Nienawiść ogarnia coraz więcej ludzi, los Polaków wydaje się przesądzony, napaści na gospodarstwa, masowe mordy, bestialstwo, pożoga.

Fascynująca, mądra, nietuzinkowa, nieprzewidywalna, napisana z empatią opowieść. Daje do myślenia, zostanie we mnie na dłużej. Była to niesamowita, niełatwa, a zarazem piękna przygoda, której całkowicie dałam się porwać. Z niecierpliwością czekam na kolejne części. Z całego serca polecam.

https://tatiaszaaleksiej.pl/echa-przyszlych-dni/