Dziewczyny z Hex Hall Diable szkło recenzja

„– To, co nas łączy, stanowi jedyną prawdę w moim życiu. Tylko ty jesteś w nim prawdziwa. (…) I mam już dosyć udawania, że cię nie pragnę.(…)
– Ojejku, Cross, jak widzę, minąłeś się z powołaniem. Zostaw w spokoju demony i weź się za pisanie poezji miłosnej. (…)
– Przymknij się – mrucząc, schylił głowę do kolejnego pocałunku.”*

Ach miłość… Piękne uczucie, prawda? Ale co zrobić gdy jest zakazana? Gdy ten kogo kochamy jest naszym wrogiem, a bliscy oczekują od nas odpowiedzialności i decyzji, które będą z nami do końca życia. Co wybrać? Uczucie czy akceptacje innych?

Akcja zaczyna się pół roku po tym jak skończył się pierwszy tom. Sophie jedzie na wakacje do Anglii z tatą, który chce ją zmusić by cofnęła decyzję o Redukcji, której może nie przeżyć. Wraz z nimi jadą Cal (który okazuje się być jej narzeczonym) i Jen (przyjaciółka Sophie). Cała grupa zamieszkuje Thorne Abbey chwilowej siedzibie Prodigium. Sophie spotyka też inne demony –Nicka i Daisy. Ojciec pomaga dziewczynie opanować moce i międzyczasie próbują odkryć kto stworzył dwa następne demony. Żeby było mało Arche cały czas siedzi w jej sercu mimo tego, że jest członkiem Oka. I na dodatek jest w Anglii i znowu ratuje jej życie. Oczywiście nie może obejść się bez komplikacji, Sophie zaczyna lubić Cal’a, ale nadal kocha Archera i on też do niej coś czuje… Jak potoczą się losy bohaterów? Kto wywołuje demony? I czy Arche jest naprawdę taki zły? Jaki udział ma w tym wszystkim rada?

Muszę przyznać, że ta część bardziej mi się podobała mimo tego, że nie było tyle śmiechu co w poprzedniej części. Od początku mamy akcję, tajemnice, nowi bohaterowie. I choć wszystko toczy się wolnym rytmem nie ma czasu na nudę. Przewraca się stronę za stroną, aby tylko poznać finał. Muszę przyznać, że autorka utrzymała poziom, a nawet go trochę podniosła. Bohaterowie są wykreowani bez zarzutu, do końca nie wiadomo kto stworzył Nicka i Daisy. A zakończenie jest zaskakujące i… wnerwiające :D. No bo jak można tak zakończyć? To jest gnębienie czytelników ;). Po za kończeniu czuję niedosyt i nutkę niepewności co będzie dalej z bohaterami. Jedynym pocieszeniem jest to, że zakończenie sugeruje kontynuacje serii. Wystarczył mi jeden dzień na przeczytanie Diablego szkła, a to coś musi znaczyć. Na uwagę zasługuję też styl pisania autorki, który jest lekki i przyjemny w odbiorze. To wszystko powoduje, że czas spędzony z książką uznaję za bardzo udany.

Za możliwość przeczytania dziękuję wydawnictwu Otwarte!

*str. 254
Autor: Rachel Hawkins
Tytuł: Dziewczyny z Hex Hall. Diable szkło
Wydawnictwo: Otwarte
Rok wydania: czerwiec 2011
Liczba stron: 321