Dziewczynka, która widziała zbyt wiele recenzja

Małgorzata Warda zyskała moje uznanie już pierwszą powieścią, po jaką sięgnęłam, czyli "Dziewczynę z gór". Ta jedna książka wystarczyła bym bez wahania brała z biblioteki każdą Jej pozycję. Gdy w ręce wpadła mi "Dziewczynka, która widziała zbyt wiele", nie miałam żadnych wątpliwości, że czeka mnie bardzo ciekawa i wciągająca lektura. Lektura pełna emocji.

Aaron i Ania nigdy nie mieli łatwego dzieciństwa. Odkąd ich matka zachorowała, byli zdani wyłącznie na siebie. Czasami opiekowała się nimi ich ciotka, ale to też nie były dobre czasy. W jej pięknym, przestronnym i antycznym domu działy się rzeczy, o których nikt postronny nie wiedział. Wszystko pozostawało wewnątrz tych chłodnych murów. Zamiast spokoju i bezpieczeństwa, rodzeństwo poznało czym jest przemoc fizyczna i psychiczna, strach i walka o przetrwanie. Czy w końcu znajdzie się ktoś, kto im pomoże? Kto zauważy ową krzywdę? Komu zaufają? Czy dzieci zapomną o tej traumie i zaczną żyć na nowo?

Ta lektura tak mnie pochłonęła, że przeczytałam ją w jeden dzień. Gdy już zaczęłam ją czytać, wprost nie mogłam się od niej oderwać. I przyznam, że jest ona zdecydowanie znacznie lepsza od tej, którą czytałam poprzednio.

"Dziewczynka, która widziała zbyt wiele" to niezwykle wzruszająca, a zarazem mocno szokująca historia rodzeństwa, które doświadczyło ogromnej przemocy w rodzinie. Przemocy na którą najbliżsi przymykali oko, gdyż bali się osobistych konsekwencji. Te dzieci zmuszone były cierpieć w milczeniu i samotności. Stały się odizolowane, zagubione, zaszczute.

To także historia ich matki, która od lat zmaga się z silną depresją. To choroba, która stawała się coraz potężniejsza i niszczyła ją każdego dnia, zaś jej niewinnymi ofiarami zostały małe dzieci. To był początek ich problemów, która stanowiły drogę do piekła.

Jak widać fabuła jest tutaj naszpikowana przeróżnymi emocjami i dlatego nie da się przejść obojętnie wobec tej powieści. Akcja nie była jakoś specjalnie dynamiczna, ale to, co się w niej działo, zupełnie wystarczyło, by dosięgły mnie mocne wrażenia. Cierpiałam wraz z naszymi bohaterami, płakałam i czułam przerażenie. Wspierałam ich na każdym kroku, cieszyłam się ich szczęściem i razem z nimi żyłam nadzieją. Jako, że sama jestem matką, a w dodatku w zaawansowanej ciąży i zawsze krzywda dzieci była dla mnie czymś niewyobrażalnym, to znacznie bardziej przeżywałam wszelkie emocje jakie tylko wypływały podczas tej lektury.

Autorka w dosadny i bardzo szczegółowy sposób opisała problem przemocy w rodzinie. Przemocy, której ofiarami stały się dzieci. I zrobiła to nadzwyczaj prosto oraz zrozumiale, tak by nie było żadnych wątpliwości. Jej opisy bolą, ranią i kują w oczy, ale i dają sporo do namysłu. A przecież właśnie o to tutaj chodzi.

Podsumowując, "Dziewczynka, która widziała zbyt wiele" Małgorzaty Wardy to kolejna wyjątkowa powieść, pełna emocji i wzruszeń. To historia, która szokuje i chwyta za serce. To gwarancja silnych wrażeń, nieprzespanych nocy, które skłonią do przemyśleń. To książka, którą trzeba przeczytać i która zapewne pozostanie długo w mej pamięci. Polecam!