Dziewczyna z Titanica recenzja

„Małżeństwo to praca, ciężka praca, ponieważ jest jak istota żywa, która potrzebuje niekończącej się uwagi. Będzie cię przygniatać, naginać i testować granice, a jeśli nie jesteś na to przygotowana, będzie to dla ciebie druzgocące.”

Historię tego niezatapialnego statku, który swój pierwszy dumny rejs odbywał tamtego pamiętnego kwietniowego dnia, słyszał chyba każdy. Dla jednych stała się ogromną ciekawostką próbującą zostać w pełni zrozumiana, a inni uważali, że będzie to idealne tło dla różnych historii.

Fabuła książki opiera się wokoło wydarzeń dotyczących Titanica, jednak nie jest ona całym tłem fabuły. Na początku poznajemy bohaterkę i obserwujemy jej rozkwit miłości wobec starszego od niej pułkownika. Te przelotne spojrzenia, delikatne dotyki rąk, miłe słówka. Pomimo spojrzeń elity, dziewczyna nie zamierza się poddać i walczy o to uczucie, oddaje się jemu całą sobą. Sielanka trwa do momentu poślubnej podróży statkiem do Nowego Jorku. Tutaj zakończenie jest nam znane, jednak mimo wszystko śledzimy tę historię z zapartym tchem.

Autorka bazowała na autentycznych wydarzeniach i postaciach, okraszając ich fikcją literacką. Dzięki swojemu lekkiemu sposobie przekazu, przyciąga czytelnika do kart powieści, dając miłosną słodycz i rozrywającą serce ostrość.

Wydarzenia na statku, z pozoru zaczynające się spokojnie nabierają ognistego tempa, dając czytelnikowi ogromną paletę emocjonalną, która spowalnia bicie serca, śledząc z zapartym tchem wydarzenia. To właśnie te ostatnie wydarzenia sprawiają, że oplatani fabułą nie odstępujemy jej nawet na moment, brnąć dalej w znajome wszystkim zakończenie.

Jeden szczegół niestety nie dawał mi spokoju, a mianowicie tytuł. Został on nadany w sposób mylący, a zaciekawiony, nim czytelnik może poczuć zawiedzenie. Historii z samego Titanica jest tam dość mało, gdyż większą część fabuły zajmuje rodząca się między bohaterami miłość, odrzucenie przez społeczeństwo. Tytułowe wydarzenia nabierają swojego wydźwięku dopiero w końcowej części książki, nie trwając zbyt długo. Więc licząc na tło powieści z tragedia z niezatapialnego statku możemy być nieco rozczarowani.

Jednak mimo wszystko jest to piękna historia romansu rodzącego się i powolnie dojrzewającego. Jest to lektura pokazująca wybory, zaufanie względem wyborów własnego serca. Napawając ciepłem i subtelnością, a zarazem siła walki I cierpieniem. Klasyczna miłosną opowieść, która ukazuje potęgę uczucia, silniejszego niż głaz.