Dziewczyna z gór. Tropy recenzja

"Dziewczyna z gór" Małgorzaty Wardy przenosi nas w dzikie rejony Bieszczad, gdzie oprócz surowego górskiego klimatu, otrzymujemy możliwość wejścia w umysł porwanej dziewczynki i wraz z nią przeżywać strach, tęsknotę, rozpacz, a następnie pogodzenie się że swoim losem. To nieszablonowa historia, która zostanie z nami na długo i która idealnie nada się dla fanów powieści psychologicznych.

Jedenastoletnia Nadia zostaje porwana z przyczepy kempingowej, w której mieszka na czas remontu pokoju i od tego wydarzenia jej życie diametralnie się zmienia. Musi nauczyć się żyć ze swoim porywaczem w oddalonym od cywilizacji domu w głębi lasu. Szybko okazuje się, że Jakub nosi w sobie tragiczną przeszłość, z którą jest zmuszony żyć. Wspólne mieszkanie zbliża do siebie bohaterów i z czasem okazuje się, że Nadia odczuwa przywiązanie do mężczyzny, którego powinna nienawidzić. Czy spotka ona jeszcze swoich rodziców? I najważniejsze, dlaczego porywacz wybrał właśnie ją?

Autorka od pierwszych stron wciągnęła mnie do wykreowanego przez siebie świata. Wydarzenia opisywane z perspektywy pierwszoosobowej pozwalały nam jeszcze głębiej wyniknąć w odczucia Nadii, poznać jej punkt widzenia, zrozumieć ją. Jednocześnie nie jest to ograniczające, bo poza wydarzeniami teraźniejszymi, autorka opisuje też przyszłość Jakuba, jak i przebieg poszukiwań dziewczynki przez jej rodziców i policję. Pozwała nam to zyskać szerszą perspektywę na sytuację i zacząć w jakiś sposób rozumieć motywy porywacza. Ja sama dość szybko zorientowałam się, jaka przyczyna stoi za porwaniem, jednak nie odebrało mi to przyjemności z dalszej lektury. To zakończenie prawdziwie wbiło mnie w fotel.

Klimat górski został przez autorkę przedstawiony bardzo dobrze. Przez cały czas towarzyszy nam uczucie surowości, która idealnie wpasowuje się w historię.

"Dziewczyna z gór" to idealne stadium psychologiczne. W książce nic nie jest takim, jakim się wydaje. Granice między dobrem, a złem zostają zatarte, a pod koniec łapiemy się nad tym, że nie wiemy, kto jest prawdziwym złoczyńcą w tej historii. Na pewno zostanie ona na długo w mojej pamięci.

Było to jedno z pierwszych moich spotkań z książką na pograniczu thrillera psychologicznego i obyczajówki i mam nadzieję, że nie ostatnie, bo przeczytałam książkę z prawdziwym zaciekawieniem. Nie mogę doczekać się treści następnych tomów.

Za egzemplarz tej niesamowitej historii bardzo dziękuję wydawnictwu Prószyński i S-ka