Ptaki bez skrzydeł recenzja

"Dzieci krwawią od ran swoich przodków."

Początek XX wieku, chwilę przed I wojną światową. W czasach gdzie na ulicach Stambułu słychać było 70 różnych języków.
W jednej z miejscowości w Anatolii żyją obok siebie Turcy, Grecy i Ormianie. Ludzie każdego wyznania: chrześcijanie, muzułmanie, Żydzi. Tworzą wielokulturowe społeczeństwo, od lat żyją w pokoju i potrafią ze sobą współegzystować. Jednak wielkie wydarzenia, które zaraz nastąpią zburzą na zawsze ten różnorodny świat.
Młodzi mężczyźni wyruszają na wojnę, rodzi się nacjonalizm, a przez ludzi zaczyna przemawiać nienawiść i dawne urazy. Świat imperium osmańskiego rozpada się, robiąc miejsce nowej, nowoczesnej Turcji. Narodziny nowego państwa naznaczone są krwią i cierpieniem wszystkich przymusowo wygnanych, niegdyś sąsiadów, przyjaciół, wszystkich tych, którzy zginęli w masakrach. To opowieść o nich ...

W tej książce nie ma głównego bohatera bo wydaje się nim być historia, która wplątała się w życie zwyczajnych ludzi i namieszała w ich losach. Występuje tam wiele postaci a wśród nich można wyróżnić najważniejsze wątki: przykład tragicznej miłości Filotei i Ibrahima - chrześcijanki i muzułmanina, związek żołnierza Rustema Beja z czerkieską kochanką oraz dzieje Mustafy Kemala. Postacie fikcyjne mieszają się z prawdziwymi, sprawy codzienne z wielką historią.

Ale jak to się czyta! To tak emocjonalna powieść! Oddaje klimat świata, którego już nie ma. Od razu poczułam, że przenoszę się w czasie. Opowiadane historie są proste, zrozumiałe, takie prawdziwe, ludzkie. Niezwykłe historie zwykłych ludzi. Ta książka jest przejmująca w spojrzeniu na zmiany społeczne i kulturowe, które zaszły w Turcji.
Uderza delikatnością, z jaką autor podejmuje trudne tematy, pokazuje jak krucha jest kwestia pokoju, gdy pojawia się ideologia i nietolerancja. To takie smutne z jaką łatwością można było zniszczyć wieloetniczne i różne wyznaniowo wspólnoty, a w tym spokojne życie ludzi tam żyjących.

Książka absolutnie warta przeczytania, warta poświęcenia jej czasu ze względu na piękny zapis historii i gęstość emocji. Skłania do zadumy, refleksji. Polecam 🧡.