Dym i lustra - opowiadania i złudzenia recenzja

Pierwszy raz zetknęłam się z twórczością Neila Gaimana w książce pod tytułem „Dym i lustra”. Muszę przyznać,że już wcześniej słyszałam dużo opinii o tym autorze,jednak nie miałam okazji przeczytać żadnej jego książki,gdyż w mojej bibliotece nie było do nich dostępu.

„Nazwą to szczęściem,przypadkiem bądź Losem,
Karty i gwiazdy co wieszczą do woli.
Jutrzejszy dzień nastaje,co swawoli
Dzisiejszych grzeszków cenę nam przynosi.”

Trudno przedstawić fabułę tej książki,gdyż jest to zbiór opowiadań,wierszy oraz krótkich nowel autora. Cała książka składa się z 35 różnych opowiadań. Na wstępie autor wprowadza czytelnika w ciekawy świat. Zapoznaje nas z tym co spotka nas na kolejnych stronach. Bardzo intrygujący jest również sam tytuł „Dym i lustra”. Wyjaśnienie go znajdziemy w dość obszernym wstępie,w którym możemy przeczytać,że „Lustra to rzecz cudowna. (…) jeśli jednak ustawi się je właściwie,zaczną kłamać,tak przekonująco ,iż uwierzymy,że coś rozpłynęło się w powietrzu.(..) Wystarczy odpowiedni kąt by lustro zmieniło się w magiczną ramę ukazującą wszystko co umiemy sobie wyobrazić,a nawet kilka rzeczy,których nie potrafimy. (Dym zaciera ostre kontury)”.
W książce znajdziemy głównie opowiadania,które mówią o miłości i uczuciach. Autor w ciekawy sposób łączy i przeplata ze sobą świat realistyczny ze światem nadprzyrodzonym,niedostępnym dla ludzi.

„Fantastyka-a cała literatura pod takim czy innym względem jest właśnie fantastyką-to lustro”.

Cytat,który przytoczyłam bardzo mnie zaintrygował i zaciekawił. Bardzo długo się nad nim zastanawiałam. Cytat ten możemy znaleźć we wstępie. Opowiadania są napisane ciekawym językiem,zrozumiałym dla wszystkich czytelników. W książce znajdziemy gamę ciekawych i kolorowych postaci. Czytelnik spotka się tu z szatanem,Bogiem,bardzo zabawnym kotem,ze starszą kobietą,która przeżyje naprawdę niezwykłą przygodę i mnóstwem innych postaci wartych naszej uwagi.

Opowiadanie,które najbardziej utkwiło mi w pamięci to „Rycerskość” oraz „Szukając dziewczyny”. Pierwsze opowiadanie mówi o starszej kobiecie,która odnalazła pod starym futrem Świętego Gralla.
Natomiast drugie opowiadanie oczarowało mnie przesłaniem oraz morałem jaki możemy z niego wynieść. Inne teksty również bardzo mi się spodobały,chociaż liczyłam na to że będą nieco mroczne. Tak jak wspomniałam na wstępie z tym autorem spotkałam się po raz pierwszy i na pewno nie ostatni. Po tej lekturze na pewno sięgnę po kolejne książki tego autora.

Na koniec muszę również wspomnieć o okładce. Jest bardzo klimatyczna i przyciąga wzrok. Muszę przyznać,że wydawnictwo naprawdę się postarało. Gdy zobaczyłam okładkę od razu miałam ochotę sięgnąć po tę książkę.

Podsumowując książka bardzo mi się spodobała. Jest bardzo klimatyczna i utrzymana w ciekawym,choć mało mrocznym klimacie. Po książkę powinny sięgnąć osoby,które lubią twórczość Neila Gaimana lub chcą się z nią zapoznać.