Drwal. Miłość, która narodziła się z natury recenzja

Z Drwalem niestety jest tak, że zaczyna się rewelacyjnie, później czyta się go z przymrużeniem oka by w pewnym momencie doznać szoku. I nie jest to pozytywny szok. A taki, który budzi niesmak. Zacznę jednak od walorów książki. Jest to styl pisarki. Lekki, łatwy i przyjemny. Same elementy erotyczne w moim odczuciu momentami śmieszne, jednak z drugiej strony nie jestem fanem erotyków i choć elementy erotyczne w książkach lubię, to jestem względem nich wymagająca. Muszą być realistyczne i dobrze napisane. Tutaj raz było dobrze, a innym razem przewracam oczyma zastanawiając się do jakiej grupy wiekowej skierowana jest książka. Jednak przymykam na to oko, bowiem sam styl autorki jest względnie przyjemny. Na ogromną pochwałę zasługuje wydawnictwo za jakoś wydania. Książka jest naprawdę ładnie wydana. Zarówno okładka jak i środek. I tutaj, niestety, zalety się kończą. Fabuła jest przewidywalna, niby nie oczekiwałam niczego ambitnego, więc to aż tak nie zabolało, bohaterowie to jakiś dramat (Drwal się jeszcze jakoś broni, ale Samantha? Wiem, że istnieją takie kobiety i szczerze jest mi z tego powodu przykro. ) ale to, co jest w tej książce najgorsze, co sprawiło, że byłam wręcz zażenowana to luzackie podejście do tematyki gwałtu i poronienia. Nawet w tak błahych pozycjach, które mają być po prostu rozrywką należy podchodzić do takich tematów z uwagą. Piszmy o tych sprawach, jednak róbmy to z należytym szacunkiem, uwagą, powagą i empatią. Albo nie róbmy tego wcale, zostawiając ten temat innym. Mamy tutaj bowiem sytuację, gdy młoda kobieta brutalnie pobita i zgwałcona w wyniku czego poroniła po niecałym miesiącu wręcz rzuca się na swego "ukochanego" którego zresztą zna ledwie parę miesięcy (z 4 tak jakoś?) . Sex nie jest dla niej żadnym problemem. Wręcz przeciwnie, wiecznie ma na niego ochotę. Szybki numerek to tu, to tam? Oh tak! Maraton uniesień i zbliżeń? Trzy raz TAK! Trauma? Nie... bez sensu. Podarujmy to sobie, kto by chciał o tym czytać. Problem w tym, że takie luzackie podejście do tematu jest dla mnie nie do przyjęcia w czasach, gdy tyle się na ten temat mówi, tragedia zgwałconych kobiet jest bagatelizowana przez społeczeństwo, sprawy często zostają nierozwiązane, a same ofiary zostawione same sobie. Dlatego, mimo ogólnie lekkiego pióra i do dobrego stylu autorki książka jest dla mnie nieporozumieniem.