Matylda recenzja

W twórczości Anety Krasińskiej pobrzmiewają dźwięki przeszłości. Już na kartach „Trylogii gdańskiej” pokazała swoje zainteresowanie historią pierwszej połowy XX wieku.

Dwudziestolecie międzywojenne jest bardzo ciekawym okresem. Krótki, ale bogaty w wydarzenia i nastroje czas zróżnicowanej kulturowo Polski stał się tłem wydarzeń najnowszej powieści Krasińskiej.
Autorka zaprasza czytelnika do rozwijającej, rozrastającej się Łodzi, która stopniowo wchłania pobliskie wsie. W jednym z gospodarstw mieszkają państwo Daszyńscy z dziećmi, wśród których jest Matylda –oczko w głowie ojca. To jej losy czytelnik będzie śledził zapewne w kilku tomach powieści.

Ojciec wraca z wielkiej wojny z traumą. Mimo to wydaje się, że życie rodziny będzie biegło spokojnie. Niestety dla Daszyńskich los nie jest łaskawy. Śmierć wkracza w progi ich domu. Matylda od dziecka jest ciekawa świata, ambitna, głodna wiedzy. Czy dane jej będzie spełnić marzenia? Na początku towarzyszy jej tęsknota, osamotnienie, łączenie nauki z ciężką pracą w gospodarstwie. Potem zaprzyjaźnia się z chłopcem żydowskiego pochodzenia i przychodzi czas, gdy zaczyna pracę u bogatych Niemców. Jak potoczą się losy sympatycznej, mądrej dziewczyny?

Cudownie wchodzi się w historię Matyldy. Autorka ciekawie kreuje jej postać. Obserwujemy jak dorasta, rozkwita, chłonie świat. Kibicujemy, emocjonując się podczas wielu wydarzeń z jej życia.

Aneta Krasińska skomponowała utwór z melodii uczuć, nut historii odradzającego się państwa, które przeplecione są relacjami wielokulturowej Łodzi zamieszkiwanej przez zróżnicowanych narodowościowo ludzi. Oni mimo różnic potrafią współpracować i wspierać się, rywalizować i dopingować. Są również postacie pełne uprzedzeń, braku zrozumienia i tolerancji.

Krasińska w bardzo dobrym stylu, lekkim piórem ukazuje nierówności społeczne, zmiany zachodzące w państwie (wprowadzanie obowiązku szkolnego, upowszechnianie szczepień, kanalizowanie miasta) i w ludziach oraz budzącą się nadzieję na lepsze jutro. W pewnym momencie zaczynają pobrzmiewać brunatne dźwięki zza zachodniej granicy.
„Matylda. Droga ku przyszłości" to niezwykle barwna powieść o dorastaniu młodziutkiej dziewczyny i o dorastaniu młodziutkiej Polski, o przyjaźni ponad podziałami, o uczuciach, relacjach rodzinnych.

Ostatnie strony, kropka i westchnienie połączone ze zdziwieniem „To już koniec?”. Chcę jeszcze. Wspaniały początek serii.