Most Of All You. Dotyk miłości recenzja

„Szkody naprawia się powoli, cierpliwie składając w całość wszystkie kawałeczki”.


Po tym, jak zachwyciło mnie „Archer's Voice”, wiedziałam, że sięgnę po kolejny tom serii.


Eloise (Crystal) i Gabriel wiele przeszli w życiu.
Ona została porzucona przez śmiertelnie chorą matkę ojcu, który się nią nie interesował. Teraz jest striptizerką, a jej serce jest niczym z kamienia, nikomu nie ufa, bo dzięki temu nikt więcej jej nie zrani.
On jako dziecko został porwany i przez kilka lat przeżywał prawdziwy koszmar. Teraz jest utalentowanym rzeźbiarzem, ale boi się bliskości. Nie potrafi znieść dotyku drugiego człowieka, choć pragnie to zmienić.
Tak trafia do klubu, w którym pracuje Crystal i proponuje jej układ, w którym ona ma go uleczyć, choć to on może okazać się tym, który ją uratuje.


Przygotujcie się na istny rollercoaster emocji, bo historia Ellie i Gabriela nie należy do łatwych. Oboje zostali doświadczeni przez los w okrutny sposób. Ona nie tylko zamyka się na świat i ludzi, nie ufa nikomu i, nie chce nikogo do siebie dopuścić, ponieważ wierzy, że to ją uchroni od ponownego zranienia. Poza tym Eloise i jej poczucie własnej wartości jest czasami wręcz zerowe. Gabriel w dzieciństwie przeżył piekło, gdy został porwany i spędził z porywaczem kilka długich lat. Mimo traumy, jaka go spotkała, pragnie poczuć smak miłości, chce, aby nawet zwykły dotyk drugiej osoby nie powodował u niego paniki.

„Most of all you. Dotyk miłości” to historia o bólu i cierpieniu, samotności i zranionych duszach, ale jednocześnie dostajemy opowieść pełną miłości i czułości. Jest to historia o odnajdywaniu i pokochaniu siebie; historia, która daje nadzieję; historia, która najpierw złamie ci serce, a potem je uleczy; historia, która pokazuje, że czasem trzeba się rozpaść, aby potem znów stać się całością.

„Most of you all. Dotyk miłości” pod względem historii podobała mi się bardziej niż „Archer's voice”, choć to relacja Archera i Bree była dużo lepiej przedstawiona i była bardziej emocjonalna. Nie mniej jednak pokochałam obie książki tak samo.