Most Of All You. Dotyk miłości recenzja

✨️„W każdym człowieku tkwi coś, o czym nikt nie chce mówić i czego wszyscy unikają”.

Ach autorko! Igrałaś z moimi uczuciami, a Gabriel i Ellie zostawili ślad w moim sercu. To było moje pierwsze spotkanie z piórem Sheridan i po wielu dobrych opiniach miałam dość spore oczekiwania. Myślę, że zostały spełnione w 100%. Umówmy się główna bohaterka nie jest idealna, ale Gabriel swoją osobą nadrabia za nią potrójnie. Wszystkie ich zachowania i decyzje zostają w końcu wytłumaczone i przeze mnie zrozumiane, ale zanim do tego doszłam… przeżyłam spory sztorm emocjonalny. 🙈 Były łzy. Rozgoryczenie. Wiele momentów chwytających za serce. Radość. Bezsilność. Totalny rollercoaster.

✨️„Powiedziałam mojemu sercu, żeby przestało bić. Powiedziałam, żeby przestało mnie boleć. Powiedziałam sercu, że nie pozwolę, żeby mnie jeszcze kiedyś tak bolało. Już nigdy”.

Ona jest złamana, nakłada codziennie maskę, żeby ukryć swój wewnątrzny ból i cierpienie. Jest dobrą aktorką, pracując w barze ze striptizem wyłączą się, kokietuje i zachęca… Nie czując zupełnie nic. Całkowita pustka. Nicość. Tu jest tylko Crystal, nie ma Ellie.

✨️„Źle znoszę fizyczną bliskość drugiej osoby… emocjonalnie mnie to jakoś roztraja”.

Kiedy zobaczyła w barze jego, była pewna, że tu nie pasuje. Gabriel jako dziecko przeżył piekło, został porwany, a kiedy w końcu udało mu się. Uciec dowiedział się o śmierci swoich rodziców. Te wydarzenia wpłynęły na niego… Nie może znieść dotyku drugiej osoby… Czy wyleczy go przypadkowo poznana dziewczyna?

✨️ „Nie mogłem się otrząsnąć z wrażenia, że Crystal potrzebuje mnie nawet bardziej niż ja jej”.

Dwie pokiereszowane duszę, które pomału zbliżają się do siebie, odkrywając bolesne tajemnice i pokazując uczucia, które były głęboko schowane. Wiele łez poleciało mi przy tej książce. 🙈

✨️„(…), jak ja byłam zmęczona pustką własnego życia”.

Ellie nigdy nie zaznała prawdziwej miłości, była nawet pewna, że sama nie potrafi kochać. Była pogubiona, odtrącała to, co było dla niej dobre, bo nie potrafiła nikomu zaufać na tyle, by się otworzyć. Długo trzymała się za swoim murem.

✨️ „(…) poczułam, że moje imię w ustach Gabriela jest bezpieczne”.

Gabriel pomimo swoich przeżyciom, choć traumatycznych, wyniósł z nich wiele lekcji. Niezwykle inteligentny, wrażliwy i pełen dobra mężczyzna, który swoimi słowami nie raz sprawił, że musiałam wziąć głębszy oddech. Było w nich wiele prawdziwych, życiowych mądrości, trafiających prosto w serce. Urzekło mnie tempo historii, budowanie tej relacji od podstaw, bardzo kruchych, ale coraz bardziej stabilnych. Z zewnątrz nie działo się nic, ale w środku ich dusz była prawdziwa emocjonalna rewolucja. Zakończenie było inne, niż się spodziewałam, ale myślę, że zasłużyli na takie. To historia miłosna pełna nadziei, pokazała, że nawet w najgorszym momencie można znaleźć odrobinę dobra. Czas potrafi wiele naprawić, ale czasami potrzebuje samotności, żeby zrozumieć, że nie musimy żyć w tym bólu sami…