Dopóki starczy sił recenzja

"Dopóki starczy sił"

Autor: @tatiaszaaleksiej ·1 minuta
2022-03-18
Skomentuj
15 Polubień
„Przemoc, zarówno psychiczna jak i fizyczna, jest niewybaczalna, zwłaszcza jeżeli używa się jej przeciwko komuś słabszemu.”

W poprzedniej części poznaliśmy historię Ady, teraz przenosimy się do trudnego świata Sary. Sara spełnia się zawodowo, w wolnym czasie pracuje jako wolontariuszka w domu samotnej matki. Kobieta zbyt mocno, emocjonalnie angażuje się, nie potrafi inaczej. Zło jakiego doświadczyły podopieczne ośrodka przeraża, a bezsilność i niemoc bardzo bolą. Poznaje Kasię – młodą matkę dwóch córek - ofiarę przemocy domowej. Sara próbuje jej pomóc, jednak kobieta zaślepiona miłością do swego oprawcy jest głucha na wszelkie argumenty. Aby odreagować nadmiar stresu, Sara umawia się ze znajomymi, poznaje Oskara – policjanta, z którym od razu łapie dobry kontakt. Dają się ponieść chwili i lądują w łóżku. Kolejny dzień przynosi zniesmaczenie swoim zachowaniem, ale trudno jej wymazać Oskara z pamięci. Jej życie już niebawem przewróci się do góry nogami.

Z przyjemnością i ciekawością przeniosłam się to świata stworzonego przez Autorkę. Obok historii Sary i jej relacji z Oskarem, śledzimy losy Kasi i losy siostry Oskara. Narracja toczy się z kilku perspektyw, mamy możliwość szerszego, wnikliwego spojrzenia na rozwój wydarzeń. Ciekawie, realnie ukazani bohaterowie, to ludzie jakich mijamy w naszej codzienności, pełni wad i zalet. Dobre i złe osobowości, samo życie.

Zaczynając czytać, kompletnie nie spodziewałam się tego, że dostanę tak bardzo bolesną, realną, życiową opowieść. Samotność, strata bliskiej osoby, żałoba, samotne macierzyństwo. Poszukiwanie swojej drugiej połówki, frustrujące naciski rodziny, wewnętrzna walka z samym sobą. Niedopowiedzenia, brak szczerych rozmów, ucieczka. Przerażający obraz kobiet, których codzienność naznaczona jest fizyczną i psychiczna przemocą. Przekonanie o własnej niemocy, niezaradności, całkowite uzależnienie od oprawcy. Ile potrzeba wewnętrznej siły i samozaparcia, aby uciec od tyrana? Czy potrafimy odpowiednio zareagować?

Poruszająca, życiowa, autentyczna opowieść o trudnej walce z przeciwnościami losu, przemocy domowej, potrzebie kochania i bycia kochanym. Niesie ogromne skrajne emocje. Już z niecierpliwość czekam na kolejny tom. Serdecznie polecam.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2022-03-18
× 15 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Dopóki starczy sił
Dopóki starczy sił
Joanna Nowak
7.8/10
Cykl: Siostry z ulicy Wiśniowej, tom 2

Jeśli wypuścisz jedną miłość, na stratę drugiej nie możesz sobie pozwolić. Sara, wolontariuszka w domu samotnej matki, podczas wieczornego wyjścia poznaje przystojnego policjanta – Oskara. Pod wpł...

Komentarze
Dopóki starczy sił
Dopóki starczy sił
Joanna Nowak
7.8/10
Cykl: Siostry z ulicy Wiśniowej, tom 2
Jeśli wypuścisz jedną miłość, na stratę drugiej nie możesz sobie pozwolić. Sara, wolontariuszka w domu samotnej matki, podczas wieczornego wyjścia poznaje przystojnego policjanta – Oskara. Pod wpł...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Powieść zaczyna się tym samym rozdziałem, który znamy z tomu pierwszego. Główna bohaterka jest jedną z tytułowych sióstr-trojaczek, a we wstępie przypominamy sobie krótką historię jej rodzicielki. Ko...

@mysilicielka @mysilicielka

Pozostałe recenzje @tatiaszaaleksiej

Potomkowie złych ludzi
"Potomkowie złych ludzi"

“Wszak nie na darmo mawiają, że człowiek człowiekowi wilkiem. Ludzie potrafią kąsać jeszcze bardziej”. Sandomierz, a obok piękne góry Pieprzowe. To tu przybywa t...

Recenzja książki Potomkowie złych ludzi
Córka powietrza
"Córka powietrza"

“Ważne jest zaufanie do siebie i to coś nieuchwytnego, co często bagatelizujemy”. Ava jest odnoszącą znaczące sukcesy młodą pisarką. Od niedawna cierpi na brak ...

Recenzja książki Córka powietrza

Nowe recenzje

Dobranoc, Tokio
Dobranoc, Tokio
@deana:

,,Była już pierwsza w nocy. O której chodzisz spać, o której wstajesz? Gdzie zaczyna się dzień, a gdzie kończy?" Miast...

Recenzja książki Dobranoc, Tokio
Piękny i martwy
Zabrakło chemii
@Kantorek90:

Nie da się ukryć, że z książkami Anny Langner mam relację love-hate. Niektóre zachwycają mnie do tego stopnia, że chcia...

Recenzja książki Piękny i martwy
Pan Slaughter
Trzyma poziom!
@czytanie.na...:

Są bohaterowie, których darzymy głębokim uczuciem od pierwszego spotkania i autorzy zyskujący specjalne miejsce w naszy...

Recenzja książki Pan Slaughter
© 2007 - 2024 nakanapie.pl