Dom obok recenzja

Milena postanowiła zrobić rodzinie niespodziankę. W związku z czym wyrusza pociągiem do domu rodzinnego. Niestety na miejscu nie zastaje ani rodziców ani swojej siostry Laury. Próbuje się do nich dodzwonić, lecz nikt z całej trójki nie odbiera. Wtedy też przypomina sobie, że w ogródku z tyłu domu pod doniczką trzymany jest zapasowy klucz. Postanawia poprosić sąsiadka – pana Nowickiego o pomoc.

„Nie poddaję się jednak nawet wtedy, gdy robi mi się ciemno przed oczami, lecz za chwilę opuszczają mnie już wszystkie siły.”

Dziewczyna budzi się w zamkniętym białym pokoju. Znajduje się tam jedynie łóżko, dziwne krzesło i łazienka. Brak okien. Wtedy też zdaje sobie sprawę, że jest w niebezpieczeństwie. Osobą, która ma przyczynić się do jej torturowania jest chłopak – czyżby to był syn Nowickich, Seweryn?

Z zamkniętego pokoju nie ma ucieczki. A sprawca zagląda do niej dwa razy dziennie, z rana i o 19:00. To właśnie wieczorem dzieją się tak okrutne rzeczy, o których dziewczyna nawet w najgorszych snach sobie nie wyobrażała. Codziennie odcinany jest jej jeden palec u dłoni. Codziennie pozbawiana jest godności. Dlaczego tak okrutny spotkał ją los?

Jej rodzina jest zwyczajna, nigdy z nikim nie zadarli. Są uczynni i sympatyczni. Czują, że Milenie dzieje się krzywda, lecz nie potrafią jej namierzyć ani tym bardziej jej pomóc. Dziewczyna okaże się nad wyraz silną wolą walki. Czy uda jej się spoufalić swojemu sprawcy i wyjść z białego pokoju jako żywa istota? A może jej dni są policzone i jedynie okrucieństwo, któremu poddawana jest dziewczyna żywi sprawcę?

Laura, która początkowo uważała, że siostra zabalowała zaczyna się bać. To niewyobrażalne, żeby Milena tyle czasu do nikogo nie zadzwoniła. Sama wybiera się na komisariat, porusza niebo i ziemię aby odnaleźć siostrę żywą. Ich rodzice muszą zająć się babcią, która podupadła na zdrowiu i trafiła do szpitala. Policjant, który przyjmie zeznania nastolatki okaże się pomocny. Dla niego priorytetem będzie odnalezienie zaginionej.


Rozdziały, które przedstawione są z perspektywy Mileny są najcięższe. To ile ta dziewczyna musiała wycierpieć, jak jej godność z dnia na dzień zostaje zdeptana, ale mimo to nie poddaje się. Musi… musi uciec z tego koszmarnego pomieszczenia i wrócić do domu.

Czytając czuje się samym sobą całą akcję. Strony znikają w mgnieniu oka. Ciężko odłożyć, gdyż chce się wiedzieć jak poradzi sobie Milena. Uważam, że powieść zasługuje na ekranizację, choć wiele tu okrucieństwa. Dlaczego sprawca przyczynił się do zadania takiego bólu swojej ofierze?

Bardzo dobra książka! Wstrząsająca, z której emanują złe emocje, które chce się przyciszyć i chęć aby wszystko zakończyło się happy endem.. Czy tak się stanie? 🖤