Dom nad rozlewiskiem recenzja

Pierwsza rzecz, która przychodzi mi na myśl po przeczytaniu książki to język, jakim pisze autorka. Prosta, przejrzysta i bardzo przyjazna forma jest według mnie jej największym atutem.

Pomimo iż bohaterka to osoba, która właśnie skończyła czterdzieści lat, książka jest tak na prawdę dla każdego z nas i z pewnością każdy znajdzie w niej coś dla siebie.

Małgorzata, która z powodu wieku zostaje zwolniona z pracy, staje przed życiowym zakrętem. Śmierć teściowej, utrata pracy i kłopoty małżeńskie pogłębiają tęsknotę za mamą, z którą straciła kontakt jeszcze jako dziecko. Podejmuje decyzję, wyjeżdża i odnajduje się w nowej rzeczywistości, którą jest poznawanie zwyczajów mazurskiej wsi, jej codzienne problemy, ale przede wszystkim odbudowuje relacje z mamą, która zostawiła ją, gdy była jeszcze dzieckiem.

Jest to książka, która już po przeczytaniu kilku stron odrywa od rzeczywistości. Moją uwagę przykuło również rewelacyjne nazwanie uczuć, które niejednokrotnie ciężko jest nam określić, a które często kłębią się w każdym z nas. Barwna, momentami wzruszająca, każdego czytelnika przeniesie w malowniczy świat mazurskiej wsi, jakże różnej od brutalnie cywilizowanego miasta. Pani Małgorzata Kalicińska ujęła mnie swoim wyobrażeniem ,,Domu nad rozlewiskiem" i polecam każdemu, kto chce zachłysnąć się wiejskim klimatem, poczuć powiew świeżego powietrza bez ruszania się z domu i zapomnieć na chwilę dosłownie o wszystkim.