Jak w niebie recenzja

Właśnie mi się przypomniało, jak niechcący podczas nudnego wieczoru, natknęłam się na film ,,Jak w niebie" z Renne Witherspoon. Od razu pomyślałam, zaraz zaraz, czy ja przypadkiem nie czytałam książki o takim tytule? Dokładnie i z przyjemnością stwierdzam, że umiliła mi czas, podczas pobytu w szpitalu.
Marc Levy, to głównie jego książki ciągle widzę na półkach w miejskiej bibliotece. Jakoś nigdy specjalnie mnie do nich nie ciągnęło. ,,Jak w niebie" zauroczyła mnie swoją okładką i miłością do mostów. Młoda lekarka Lauren rozpoczyna kolejny, normalny dzień jadąc na dyżur do San Francisco Memorial Hospital. Niestety, na drodze dochodzi do wypadku, śmiertelnego. Jakiś czas później, dom przy Green Street kupuje architekt Arthur a tam spotyka byłą lokatorkę, która powraca do byłego domu jako duch, co więcej będąc przekonaną, że wciąż żyje...
Muszę przyznać, że zabrałam się za nią dość niechętnie. Przeleżała na mojej półce dość długo i wydaje mi się, że nie ma sensu szczegółowe opisywanie jej treści, najlepiej po prostu ją przeczytać i ocenić samemu. Ja nie przepadam za romansami, w tym przypadku, urzekła mnie okładka i to ona zdecydowała przy zakupi, no i dość niska cena w moim ulubionym antykwariacie. Stoi na mojej półce i niech sobie będzie, może jeszcze kiedyś do niej wrócę. Zdecydowanym plusem w tej historii jest przyjaciel głównego bohatera, który swoimi cennymi komentarzami i uwagami potrafił rozśmieszyć do łez. Łapałam się na tym, że czytając, czekałam kiedy znowu się pojawi, bo bez jego postaci książka byłaby mdła. Nie wiem tak naprawdę jak się opowiedzieć, zachęca i odpycha, można po nią sięgnąć ale momentami chciała ją odłożyć i więcej do niej nie wracać. Na letnie popołudnia albo na plażę jak najbardziej ale dość szybko się o niej zapomina. moja ocena 3/7.