Dom bez klamek recenzja

Kolejny autor, który pisze świetne kryminały. Czasem się zastanawiam jak Wy to robicie, że Wasze historie się nie powtarzają? Każdy z Was ma swój styl i sposób pisania. Oczywiście nie każdy trafia do mnie, ale ostatnimi czasy coraz rzadziej się to zdarza. I tak na warsztat wskoczyła twórczość Jędrzeja Pasierskiego. Dużo dobrego czytałam o jego książach, dlatego postanowiłam to sama sprawdzić. I w taki oto sposób trafiłam na jego debiutancką książkę ,,Dom bez klamek ". A o czym ona jest? Jak to o czym? O zbrodni, którą musi rozwiązać pewna piękna pani podkomisarz Nina Warwiłow.

Pewnego grudniowego ranka na oddziale psychiatrycznym w szpitalu w Waseliskach, pielęgniarka znajduje martwego pacjenta, który został brutalnie zamordowany. Dochodzenie prowadzi podkomisarz Nina Warwiłow. Na jej polecenie obserwacją zostaje objęty cały oddział, zarówno pacjenci jak i personel medyczny. Oddział zostaje odcięty od świata. Policja uważa, że morderca jest na oddziale. Tylko kto to może być? Medycy, dla których zdrowie pacjentów jest najważniejsze? Czy może ktoś z pacjentów, pod wpływem choroby mógł zabić? Tego właśnie musi dowiedzieć się podkomisarz Warwiłow.

Nina szuka mordercy i najważniejszego, motywu tej zbrodni. Nie jest to łatwe zadanie, bo wiele osób nie chce, by prawda wyszła na jaw. Jednak podkomisarz Warwiłow jest twardą babką, która uparcie dąży do prawdy. Jej upór doprowadzi ją w przeszłość, gdzie jak się okaże współczesne wydarzenia znajdą swój początek. A sama przeszłość pełna jest mrocznych tajemnic, przemocy i zła.

To naprawdę świetny debiut. Akcja rozpoczyna się od samego początku. Potem w miarę jak podkomisarz Warwiłow poznaje coraz więcej faktów, akcja przyspiesza, by na końcu eksplodować. Zakończenie mnie zaskoczyło. Nie spodziewałam się takiego rozwiązania.

Początkowo trudno było mi się wbić w fabułę. Jednak kiedy poznałam styl autora i samą bohaterkę, poszło już sprawnie. Polubiłam Ninę. Bezkompromisowa, uparta babeczka z charakterem. Swoją drogą to ciekawe, że to mężczyzna stworzył taką barwną kobiecą postać. Przecież musiał wejść w umysł kobiety, a to nie łatwe zadanie. Udało się i tu należą się mu gratulacje. Zobaczymy jak będzie rozwijała się dalej postać Niny, bo to przecież początek jej przygód.

Przede mną kolejne tomy serii, Was także zachęcam do czytania tej serii, ponoć każdy kolejny tom jest lepszy. Wkrótce to sprawdzę. Kto czyta ze mną?