Dolny Śląsk. Atlas turystyczny recenzja

"Dolny Śląsk - nie do opowiedzenia. Do zobaczenia" - tak brzmią słowa z kilku reklam Dolnego Śląska, które zapewne znacie z telewizji. Jeśli nie?Koniecznie obejrzyjcie je Youtube. Te kilkadziesiąt sekund powoduje, że Dolny Śląsk chce się odwiedzić! Chce się poznać jego zakątki, miejsca, zaliczyć ciekawe szczyty w Sudetach, zobaczyć Dolinę Baryczy, zdobyć poszczególne twierdze, udać się do bajecznych jaskiń czy niesamowitych kopalni. Ale to nie wszystko.

Po przewodnik Dolny Śląsk - Atlas turystyczny sięgnąłem od razu po zakupie do "swojej" biblioteki. Od wielu, wielu lat ta część Polski fascynuje mnie, a szczególnie najbliższa mojemu sercu niesamowita Ziemia Kłodzka. (Zajrzyjcie koniecznie na mój fanpage Niesamowita Ziemia Kłodzka na Facebooku i polubcie). Nie oznacza to, że nie podobają mi się inne miejsca w tym niesamowitym regionie Polski.

Atlasy turystyczne wydane przez Wydawnictwo SBM (w pewnym sensie przewodniki) mają szczególny układ. Autorzy zapoznają nas na początku z historią, położeniem geograficznym, przyrodą, kulturą i sztuką, a także wskażą teren na mapie. Następnie, tak jak w atlasie po Dolnym Śląsku, przedstawią ciekawe trasy. W tym przypadku możemy wybrać się wirtualnie po stolicy Dolnego Śląska, Wrocławiu, dookoła niego, po Ziemi Kłodzkiej, wokół Wałbrzycha i Świdnicy, czy też po Sudetach Zachodnich, Dolinie Baryczy, a na koniec po Borach Dolnośląskich i Zagłębiu Miedziowym.

Kolejny rozdział to... Atlas od A do Z. Autorzy z Moniką Bronowicką na czele zabiorą nas w podróż w poszczególne miejsca regionu. A każde zachwyci zapewne najwybredniejszego turystę. Dla przykładu:

Krzeszów:



Wodospad Szklarki





To tylko dwa wybrane przeze mnie miejsca. A jest ich sporo. Warto pamiętać o: Bolkowie, Karpaczu i Szklarskiej Porębie, Polanicy-Zdroju, Świdnicy, Zamku Książ, Złotoryi, Górach Stołowych, Karkonoszach, czy Jaworze, Walimiu i Głuszycy, Wambirzycach, Kłodzku. To tylko wycinek tego, co daje nam ten atlas, który jest bogato ilustrowany.

Są jednak minusy. Nie jestem w stanie stwierdzić czy merytorycznie wszystko jest ok. Jednak muszę stwierdzić "wielbłąda" dotyczącego mojej pasji Ziemi Kłodzkiej.

Szanowni autorzy atlasu, napisaliście: "W Kotlinie Kłodzkiej znajduje się też jedno z najbardziej nietypowych pasm w Polsce - pocięte siatką labiryntów Góry Stołowe", albo: "Zasoby wód mineralnych uczyniły z Kotliny Kłodzkiej popularny region uzdrowiskowy. Polanica-Zdrój, Duszniki-Zdrój i Kudowa-Zdrój zachęcają kuracjuszy górskimi krajobrazami..."

Proszę Państwa!!! Góry Stołowe nie leżą w Kotlinie Kłodzkiej!!! Tak jak Duszniki-Zdrój i Kudowa-Zdrój!!! Nie możecie pisać takich głupot!!! Ziemia Kłodzka to obszar zajmujący niedużą część Ziemi Kłodzkiej. Jak widać na załączonej mapce od przewodników sudeckich.





Przewodnicy, Romana i Leszek Majewscy, szybko wyjaśnią moje "wzburzenie niewiedzą":

Ziemia Kłodzka i Kotlina Kłodzka... te dwa określenia nie są równoważne! Każde z nich oznacza coś innego. Kotlinę Kłodzką często odwiedzają turyści zmierzający do leżących w otaczających ją górach, znanych zdrojów – Polanicy, Dusznik, Kudowy czy Lądka – i może dlatego potocznie pojęcie Kotlina Kłodzka nierzadko błędnie rozciągane jest na całą Ziemię Kłodzką. Kotlina Kłodzka jest częścią Ziemi Kłodzkiej!

Jak więc ocenić sprawiedliwie poniższą publikację? Nie jest ona zła. Przyciąga świetnymi zdjęciami i wybraniem znakomitych miejsc. Ale ten, wychwycony przeze mnie "wielbłąd" obniża ocenę...