Gdyby kryterium dobrego kryminału miał stanowić fakt, że Czytelnik do przysłowiowej ostatniej strony nie podejrzewa, kto jest mordercą, to powieść „The Night Shift” Alex’a Finlay’a – wydana przez wydawnictwo Czarna Owca – zdecydowanie spełnia to kryterium.
Śledztwo rozpoczynamy w sylwestra 1999 roku. W czasie, gdy większość świata zastanawia się, czy wraz z nadejściem nowego roku przestaną działać komputery, zaczną spadać samoloty i ogólnie rzecz ujmując nastąpi koniec świata, w wypożyczalni kaset wideo w New Jersey dochodzi do zbrodni. Ginie kierownik wypożyczalni i trzy młode dziewczyny, czwartej z nich, nastoletniej Elli Monroe, niezwykłym zbiegiem okoliczności, udaje się przeżyć napaść. I to właśnie ona piętnaście lat później, jako psychoterapeutka, zostaje poproszona o rozmowę z Jessie Duvall, dziewczyną, która przeżyła niedawny atak w lodziarni w Linden.
„ (…) zaatakowano cztery dziewczyny. Przeżyła tylko jedna. Potrzebuje kogoś, kto ją zrozumie (…). ”
Wydaje się, że między Ellą a Jessie nawiązuje się pewien rodzaj więzi. Podczas jednej z rozmów wychodzi na jaw fakt, który może mieć istotne znaczenie w rozwiązaniu zagadki obu morderstw.
„ - Nie widziałam napastnika, ale mam mgliste wspomnienie, że pochylił się nade mną mężczyzna i szepnął mi coś do ucha. (…) Powiedział: „Dobranoc, ładna dziewczynko”.
Te słowa Ella usłyszy od Jessie, a będą one o tyle mrożące krew w żyłach, że ona sam usłyszała je piętnaście lat wcześniej.
„ (…) ktoś pochyla się nad nią, wbija w nią nóż i szepce: „Dobranoc, ładna dziewczynko”.
Ten koszmar senny pojawia się w snach psychoterapeutki.
Na tym etapie można by uznać, że mordercą jest ta sama osoba, tym bardziej, że Ella nikomu nie mówiła o słowach, które usłyszała od napastnika. Jednak kwestia ta okazuje się bardziej złożona, gdyż jedyna osoba uznana przez śledczych za winną morderstw, wypuszczona z powodu braku dowodów winy – Vince Whitaker – zniknęła bez śladu niedługo po zwolnieniu, a na chwilę przed tym, jak znaleziono narzędzie zbrodni, w szafce należącej do chłopaka.
Tymczasem na arenę wydarzeń wkracza „wybuchowa” agentka FBI, Sarah Keller, kobieta w zaawansowanej ciąży, co zupełnie nie przeszkadza jej intensywnie angażować się w sprawę.
„ Jestem w ciąży, ale nie jestem inwalidką”.
Poznajemy także Chris’a Ford’a. Młodszy brat Vince’a Whitaker’a, obrońca z urzędu, jest przekonany o niewinności brata,. Zna go dobrze, starszy brat był jego opiekunem i obrońcą.
„ [Vince] (…) zajmował się dorywczo dilerką. Nie dlatego, że był zły; po prostu musiał zdobyć trochę pieniędzy na jedzenie.”
Chłopcy nie mieli łatwego dzieciństwa – okrutny ojciec i matka, która ich opuściła.
„ Wiesz, że powinniśmy się wyrwać z tego gównianego życia?
Chris kiwa głową. Vince nazywa to nirwaną.”
Młodszy brat ma jeden cel, odnaleźć Vince’a i oczyścić go z wszelkich zarzutów i podejrzeń. Nirwana, to dla Chris'a kluczowe słowo, zwłaszcza że w sieci pojawił się tajemniczy vloger, podróżujący po świecie – Pan Nirvana. Chris jest niemal pewien, że jest nim jego brat.
Śledztwo się toczy i jak to zwykle bywa powoli na światło dzienne wyłaniają się tajemnice, powiązania i zmowy.
Akcja powieści toczy się w 2015 roku, jednak głównie wokół wydarzeń z roku 1999: sprawy morderstwa w wypożyczalni, powiązań między ofiarami i próby odnalezienia Vince’a Whitaker’a. Z biegiem czasu okazuje się, że powiązania między ofiarami są zaskakujące.
W trakcie śledztwa prowadzonego przez agentkę Keller wychodzi na jaw, jak bardzo pobieżnie potraktowano sprawę z 1999 r. oraz to, iż niektóre istotne dowody zostały zatajone, przez osoby związane z prowadzeniem dochodzenia.
Czy oba morderstwa są ze sobą powiązane?
Czy Vince Whitaker jest mordercą?
Co łączy ofiary i rodziny tych dwóch zbrodni? Jakie tajemnice ukrywają?
Czy matka Chrisa rzeczywiście opuściła swoich synów?
Kim tak naprawdę jest Eloise Monroe i początkująca, zdolna dziennikarka Jessie Duvall?
Jaki związek z obu sprawami ma szanowany, rozsądny, kompetentny dyrektor szkoły, Dale Steadman? Człowiek, który bardzo pomógł Elli, po wydarzeniach w wypożyczalni, człowiek, który jest jedyną osobą mającą związek z ofiarami obu przestępstw.
Na te i wiele innych pytań, które nasuwają się Czytelnikowi podczas lektury, uzyskamy odpowiedzi, i jestem o tym przekonana, że dla wielu Czytelników będą one zaskakujące.
Styl autora i język, jakim operuje, sprawiają że książkę czyta się szybko i z ciekawością. Postacie ciekawią i intrygują. Prawie każda z nich ma swoje tajemnice i swoje traumy, a jak się przekonamy po przeczytaniu powieści – także dramaty. Bohaterowie są ważnym elementem tej opowieści. Można odnieść wrażenie, że ich przeżycia momentami stają się pierwszoplanowe, a sprawa wyjaśnienia zbrodni toczy się, gdzieś w tle.
Lektura wciąga, intryguje, a zakończenie jest zdecydowanie emocjonujące. Polecam te książkę tym, którzy lubią zagadki kryminalne, nieprzewidywalne zakończenia, ciekawe postaci, a nie koniecznie krew lejącą się strumieniami.
Agentkę Keller, postać bardzo przyjazną, bystrą, odważną i profesjonalną, możemy spotkać w kolejnej powieści Alex’a Finlay’a, pt. „W otchłani strachu”.
„ (…) Keller nigdy nie zadaje pytań tylko po to, by je zadawać.”