Szczelina recenzja

Miała to być rutynowa robota. Czyściciel Jonathan miał zamknąć Szczelinę, z której do świata żywych dostał się kolejny demon. Jednak tym razem nie wszystko poszło tak, jak trzeba i czterdziestolatek przenosi się w czasie i staje nastolatkiem. Równolegle czytamy o Danielu, który również łapie demony, ale sam też nim jest. Oczywiście ich historie się połączą, ale zanim to nastąpi poznamy wiele ciekawych postaci, a także będziemy świadkami walki i przeczytamy o interesujących sytuacjach.

Rzeczą, na którą zwrócę uwagę, jest bardzo dobry i przyjemny język, w jakim książka jest napisana. Czytając mam wrażenie. jakby ktoś opowiadał mi tą historię. Dynamiczne sceny są świetnie opisane, nie za szybko, nie za wolno, po prostu według mnie idealnie. Czytając książkę jestem wręcz przekonana, że autor albo ma talent do ubierania sytuacji w słowa, albo każde zdanie dopracował do poziomu bardzo dobrego. Akcja jest bardzo dobrze prowadzona, tempo akcji jest w idealnych proporcjach. Raz jest szybko i dynamicznie, innym razem wolno i spokojnie.

Od samego początku byłam zainteresowana książką i nastawiona bardzo pozytywnie na debiut. Spełnił on moje oczekiwania, a nawet zaskoczył, tym jak dobrą książkę znalazłam. Może to książka znalazła mnie? Temat demonów nie jest łatwy. Mamy trochę takich książek i to dobrych. Więc niełatwo wbić się w ten rodzaj. Walka dobra ze złem jest tematem szerokim i ma się duże pole do popisu, z którym łatwo przesadzić. Autor nie nadużywa tego tematu, ale też nie jest go za mało. Jest on tu też bardzo specyficzny, mamy tu grę na naszych emocjach, w których to do końca nie wiemy kto jest tak naprawdę dobry.

Podsumowując świetny debiut. Ekscytująca akcja. Szczerze to miałam problem z kończeniem, bo martwiłam się, że książka się skończy za szybko. Skończyłam i czekam na kolejne książki autora!