Wschody i zachody słońca recenzja

Książki obyczajowe są dla mnie odskocznią od ulubionych kryminałów, a gdy w wpleciona w nie jest historia to już wciągają mnie bardzo.
Małgorzata po zwolnieniu z pracy w szkole znajduje posadę jako opiekunka bogatej staruszki w Sopocie. Jej zadaniem jest nie tylko opieka nad Hanną lecz również szpiegowanie i pilnowanie by w otoczeniu starszej pani nie znalazł się nikt czyhający na wielki spadek. Staruszka ma różne zachcianki, co nie zawsze podoba się Małgorzacie. Rodzina Hanny podejrzewa, że przebywający u niej czasem tajemniczy Robert jest łowcą posagów, Małgorzata stara się go sprawdzić lecz nie jest to łatwe. Nikt nie przewidzi tego, że Hanna ma swój własny plan jak rozdysponować zostawiony po sobie spadek.
Książka przedstawia nam dwie bohaterki, współczesną Małgorzatę oraz Hannę z czasów młodości. Akcja powieści dzieje się dwutorowo co bardzo mi się podobało, autorka bardzo dobrze połączyła wszystko w jedną spójną całość. Książkę czyta się bardzo szybko, fabuła jest wciągająca, myślę że każdy czytelnik będzie chciał poznać czy w końcu zakochani się spotkali w umówionym miejscu. Historia zawarta w książce urzeka, łapie za serce, daje nadzieje na lepsze jutro. Autorka w swojej powieści nie tylko wzrusza do łez, ale również potrafi rozbawić. Odrobina tajemniczości jaka jest zawarta w opisywanej historii sprawia, że książkę czyta się z zapartym tchem. Bohaterzy bardzo dobrze wykreowani, barwni, zabawni, nie ma możliwości by nie polubić ich od początku. Autorka bardzo dobrze przedstawia nam przemianę jaka zachodzi w Małgorzacie, która po utracie pracy łapie się pierwszego zajęcia jakie jej wpadnie w ręce nie mając pomysłu na dalszą przyszłość. Dzięki poznaniu Hanny zmienia postrzeganie na świat i na swoje problemy i postanawia zmienić swoje życie. Piękne i szczegółowe opisy miejsc i zdarzeń sprawiają, że z łatwością można wyobrazić sobie miejsce akcji powieści. Zakończenie bardzo wzruszające, zaskakujące, książka na pewno pozostanie w mojej pamięci na długo. Polecam.