Czerwona woda recenzja

Czy wakacje to czas, kiedy można zapomnieć o sumieniu? Odpocząć od wyboru pomiędzy dobrem a złem. Nie ponosić konsekwencji kroków postawionych w przeszłości na niewłaściwej drodze. Zamknąć drzwi na klucz, wziąć walizkę lub plecak i zafundować sobie letnie, greckie zapomnienie?
Czytając książkę Mariusza Bylińskiego „Czerwona woda. Opowieść wakacyjna” każdy może znaleźć swoją odpowiedź. Dla każdego też może być to inna wakacyjna opowieść. Wielką zaletą tej książki jest bowiem jej wielowymiarowość. Autor stawia wyzwanie czytelnikowi, nie podając niczego na tacy. To od odbiorcy zależy ile weźmie dla siebie. Przede wszystkim jest to zasługa języka powieści. Precyzyjnie i z wielkim wyczuciem dobranych słów, poukładanych w syntetyczne, proste zdania niosące w sobie bogactwo wrażeń, historii i zawiłości ludzkiej natury. Treści tym bogatszych, im większa wrażliwość, wyobraźnia i uwaga czytelnika. Powieść jest też świetnie skonstruowana. Kadry z życia bohaterów zdają się krążyć przed oczami, najpierw leniwie, wakacyjnie, potem zaczynają się do siebie zbliżać, wzajemnie przenikać, wirować coraz szybciej aż do nieoczekiwanego finału. Barbara, Petros, Tani, Nikos, Dziewczyna przytulona do piasku. Grecja.
Czy wakacje to czas, kiedy można zapomnieć o sumieniu? Gorąco polecam.