Niewinna żona recenzja

Ona, Samantha – młoda nauczycielka mieszkająca w Anglii, która niedawno zakończyła poważny związek. Nieco wycofana i niepewna własnej wartości, poszukuje akceptacji w oczach innych. On, Dennis Danson – skazany za brutalne morderstwo nastoletniej dziewczynki Holly Michaels. Poprzez opublikowanie filmu dokumentalnego, dotyczącego jego wyroku, w Internecie rozpętuje się wrzawa. Zaczynają się tworzyć dwa obozy. Jedni – nienawidzą go, oskarżają, a nawet apelują o karę śmierci. Drudzy – zaciekle bronią, szukają dowodów na jego niewinność oraz wysyłają listy ze słowami poparcia. Pośród opowiadających się po stronie osadzonego jest również Samantha. Zafascynowana historią Dennisa wysyła pierwszy list. Nie spodziewa się nawet otrzymać odpowiedzi, a tym bardziej tego, że kilka listów później jej życie wywróci się do góry nogami…

Samantha jako samotna, spragniona uczuć kobieta, bardzo szybko i moim zdaniem, zbyt naiwnie zaczyna wierzyć, że Dennis rozumie ją jak nikt inny. Jest zaangażowana w to uczucie do takiego stopnia, że po otrzymaniu kilku listów od niego, już zaczyna snuć wizje o wspólnej przyszłości, małżeństwie… Główna bohaterka zaskakiwała mnie momentami swoją lekkomyślnością. Z drugiej strony, czasem podziwiałam ją za to, że umie postawić swoje życie na jedną kartę. Życzliwość i dobroć Dennisa szybko podbijają serce Samanthy. Jednak brutalna rzeczywistość szybko zweryfikuje jej nadzieje. Niewinność Dennisa już nie będzie się okazywać tak niepodważalna i oczywista, a ona sama coraz częściej będzie zadawać sobie pytanie: ufam, więc dlaczego się boję?.

Dużym plusem książki jest to, że historia od samego początku podsycana jest tajemniczym klimatem. Już po przeczytaniu kilku stron miałam wrażenie, że zaraz wydarzy się coś, co całkowicie odwróci bieg akcji. Czasem jednak ta gra autorki na emocjach i oczekiwaniu czytelnika była zbyt długa. Niewinna żona jest dobrą pozycją dla tych, którzy dopiero rozpoczynają swoją przygodę z thrillerami psychologicznymi. Książkę czyta się szybko, a sama fabuła nie jest zbyt skomplikowana. Uważam jednak, że pomysł na skonstruowanie tej historii nie został do końca wykorzystany, a główne wątki były nieco schematyczne i przewidywalne.