Pożegnanie z przeszłością recenzja

Nie sposób przejść obojętnie obok powieści tak pełnej życia jakby pisana była własną ręką. Powieści, w której ogromna wiara i ból przeszłości są przeszkodą wydawałoby się nie do pokonania, tam gdzie diabeł mówi dobranoc z reguły można spotkać ciepło skrywane pod kamuflarzem zła.
Wzruszyła mnie postawa Iana, wiadomo żołnierz na służbie jest nieugięty w swych postanowieniach, widzi i przezywa tragedie, ale co potem?
Jak funkcjonuje psychika takiego człowieka poza zasięgiem swoich zawodowych działań?
Czy można tak ot sobie przejść do życia po okropnych doświadczeniach jakie niesie ze sobą wojna?
W jaki sposób żołnierz powinien radzić sobie z demonami przeszłości i czy rzeczywiście jest to cecha godna mężczyzny?
Książka odkrywa głęboką męską naturę. Cierpienie dosięga każdego niezależnie od płci, tylko nie zawsze potrafimy sobie z nim w odpowiedni sposób poradzić.
Co dla jednych jest wybawieniem, dla innych niedowierzaniem.
Znakomite odzwierciedlenie nastroju, zupełnie niesamowite i przyprawiające o chichot spartańskie warunki, w których nasi bohaterowie toczą swoje boje, połączenie świątecznego klimatu i ciepła atmosfera obcych ludzi, to wszystko sprawia, że czytanie jest przyjemnością, zapewnia relaks na długi czas.
Próbowałam odłożyć książkę na jakiś czas, delektować się nią, ale niestety nie dałam rady, niewyjaśnione sprawy kotłowały się w głowie, dlatego podróżowałam z Marcie do restauracji a nawet do klopa :)
Nie mogłam uwierzyć ile w niej odwagi, siły, determinacji i niekończących się pragnień.
" Pożegnanie z przeszłością" to książka, która przynosi ukojenie, niesamowicie zaskakująca i ogromnie magnetyzująca. Dlatego postanowiłam nie raz powrócić do tej kopalni pozytywnych przesłanek, gdzie nie dzieli się świata na czarne i białe, gdzie prostota ma magiczny oddźwięk a własna intuicja czasami może nas samych zaskoczyć. Ludzie obcy sobie a jednocześnie tak bliscy, gdzie każdy biegnie z pomocą bez względu na wszystko, jakże brak nam tego we współczesnym świecie, jakże życie byłoby wtedy łatwiejsze, zamienić nowatorskie technologie na ten impuls człowieczeństwa, na bezwarunkowy odruch, wtedy pożegnać się z przeszłością byłoby zupełnie łatwo...